Przywarka japońska - odmiany, uprawa, rozmnażanie

Przywarka japońska to bardzo atrakcyjne pnącze, idealne do miejsc półcienistych i cienistych. Potrafi rozjaśnić je swoimi jasnymi, płaskimi kwiatostanami, pachnącymi miodem. Ozdobne są nie tylko jej kwiaty ale także liście o ładnym, sercowatym kształcie. Z tego artykułu dowiesz się jak wygląda uprawa przywarki japońskiej oraz poznasz sposoby na jej rozmnażanie. Przedstawiamy również ciekawe odmiany przywarki japońskiej, idealne do sadzenia w cienistych zakątkach ogrodu.

Przywarka japońska - Schizophragma hydrangeoides
Fot. Chhe, Public Domain, Wikimedia Commons

Przywarka japońska - opis wyglądu

Przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides) w naturze porasta pnie drzew w górskich rejonach na Dalekim Wschodzie. Należy do rodziny hortensjowatych (Hydrangeaceae), dlatego jej ozdobne, płaskie kwiatostany są tak podobne do kwiatów hortensji pnącej. Mogą dorastać do 25 cm średnicy i składają się z dwóch rodzajów kwiatów.

Kwiaty płodne u przywarki japońskiej są niepozorne i znajdują się w środku kwiatostanu. Bardziej dekoracyjne i większe kwiaty płonne znajdują się na jego na obrzeżu. Białe działki kwiatów płonnych są dość duże (do 5 cm) i wyglądem przypominające białe listki. Całość wygląda lekko i ażurowo.

Przywarka kwitnie od czerwca do lipca i roztacza przyjemny zapach. Zakwita 2-3 lata po posadzeniu i wtedy też zaczyna szybciej przyrastać. Wcześniej rozwija się przede wszystkim system korzeniowy rośliny.

Zapamiętaj!
Przywarka japońska zakwita dopiero w 2-3 roku uprawy. Dlatego nie martw się, jeśli nowo posadzona roślina nie chce zakwitnąć przez pierwsze dwa lata.

Liście przywarki mają szeroko-owalny, sercowaty kształt. Są ząbkowane na brzegach i skórzaste. U gatunku mają kolor zielony, u odmian barwy liści są bardziej zróżnicowane. Jesienią przebarwiają się na żółto. Owocami są niezbyt efektowne ale lubiane przez ptaki, nieduże, żebrowane torebki.

Przywarki rosną dość wolno, roczne przyrosty wynoszą ok. 0,5 m. Docelowo osiągają wysokość 4-6 m, zależnie od odmiany. W razie potrzeby ograniczenia wzrostu możliwe jest przycinanie przywarki japońskiej, które roślina znosi dość dobrze.

Liście przywarki japońskiej
Fot. depositphotos

Przywarka japońska - zastosowanie, gdzie sadzić

Przywarka japońska polecana jest do obsadzania różnego rodzaju podpór, po których wspina się przy pomocy korzeni przybyszowych. Im bardziej chropowata powierzchnia tym mocniej roślina będzie się jej trzymała, co ma znaczenie przy jej sporym ciężarze. Przywarkę można sadzić przy ścianach, ogrodzeniach, altanach czy pergolach w miejscach zacienionych. Pnącze to sprawdzi się także jako osłona mało atrakcyjnych budynków czy miejsc w ogrodzie. Na cienistej rabacie może się ścielić po ziemi, jako roślina okrywowa. Przywarka posadzona przy dużym drzewie, po pewnym czasie malowniczo oplecie je pędami. Ogólnie rzecz ujmując, przywarka japońska to idealne pnącze wieloletnie do cienia.

Zapamiętaj!
Przywarka japońska doskonale poradzi sobie w miejscach zacienionych na wystawie północnej. Niewiele roślin dobrze rośnie w takich warunkach.

Przywarka japońska - odmiany

Przywarka japońska 'Burst of Light' - wyselekcjonowana w Japonii odmiana przywarki wyróżniająca się atrakcyjnymi, pstrymi liśćmi. Mają one białe, nieregularne przebarwienia, utrzymujące się także w cienistych miejscach, dzięki czemu ładnie je rozjaśniają. Liście są ząbkowane na brzegach i mają owalno-sercowaty kształt. Kremowe, płaskie kwiatostany zakwitają w czerwcu i lipcu, w 2-3 roku po posadzeniu. Dorasta do 4 m wysokości.

Przywarka japońska 'Moonlight' - ozdobą tej odmiany są dekoracyjne zielone liście ze srebrzysto-niebieskim odcieniem oraz wyraźnie widocznym unerwieniem. Mają sercowaty kształt, na obrzeżach są ząbkowane a jesienią przebarwiają się na żółto. Pachnące, płaskie i duże kwiatostany w kremowobiałym kolorze pojawiają się od czerwca do lipca. Roślina rocznie przyrasta o ok. 0,5 m, dorastając ostatecznie do 6 m wysokości.

Przywarka japońska 'Moonlight' porasta pień drzewa
Fot. Peganum from Henfield, England, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons

Przywarka japońska 'Roseum' - charakterystyczne dla niej są jasnoróżowe, duże kwiatostany o średnicy ok. 25 cm. Zakwitają obficie i roztaczają przyjemny zapach w czerwcu i lipcu. Ciemnozielone sercowate liście mają czerwonawy odcień, jesienią zmieniają barwę na żółtą. Odmiana ta dorasta do ok. 6 m wysokości.

Przywarka japońska - uprawa

Przywarce najbardziej odpowiadają miejsca osłonięte od wiatru, półcieniste lub zacienione. Starsze okazy tolerują padanie promieni słonecznych na górną część rośliny. Gatunek ten preferuje gleby żyzne, próchnicze o odczynie pH gleby kwaśnym do obojętnego. Przywarka lubi wilgoć w podłożu, lecz stanowisko nie może być podmokłe. Suszę źle znoszą zwłaszcza rośliny młode. Warto ściółkować je korą sosnową, która skutecznie zatrzyma wilgoć w podłożu, ale również lekko je zakwasi.

Przywarka japońska - Schizophragma hydrangeoides
Fot. Plant Image Library from Boston, USA, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons

Podsypywanie kompostem czy dawka nawozu dla roślin kwasolubnych sprawią, że pnącze będzie rosło bujniej. Nawożenie przywarki japońskiej powinno być zakończone w sierpniu, by pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą.

Przywarka japońska jest dość wytrzymała na mróz (zaliczana do strefy mrozoodporności roślin 5B) ale późnowiosenne przymrozki mogą uszkodzić nowe przyrosty. Młode rośliny warto kopczykować przed zimą. Przywarka nie jest podatna na choroby i atak szkodników.

Przywarka japońska - cięcie

Cięcie przywarki japońskiej najlepiej wykonać pod koniec zimy lub na przedwiośniu, gdy mija już ryzyko wystąpienia dużych mrozów ale rośliny są jeszcze w stanie zimowego uśpienia. Aby ograniczyć wzrost przywarki przycina się długie odrosty odbijające od łodyg głównych.

Przywarka japońska - rozmnażanie

W warunkach amatorskich przywarkę japońską można rozmnożyć przez odkłady. W tym celu jednoroczny pęd, bez kwiatów, najlepiej długi i rosnący blisko podłoża, przyginamy i zasypujemy ziemią, ewentualnie mocujemy drucikiem. W kolejnym sezonie, po wytworzeniu korzeni, pęd można odciąć od rośliny matecznej i posadzić w wybranym miejscu.

Możliwe jest również rozmnażanie przywarki japońskiej przez wysiew nasion, które powinny być poddane stratyfikacji lub z sadzonek półzdrewniałych pobranych w czerwcu i lipcu.

Monika Chwała

Opracowano na podstawie:
1. Katalog roślin - drzewa, krzewy byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich, Praca Zbiorowa, Agencja Promocji Zieleni, Warszawa 2016, s. 307;
2. Katalog ozdobnych roślin ogrodowych, MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2018, s. 206;
3. Scott-Macnab J., Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, Reader's Digest Przegląd Sp. z o.o., Warszawa 2004, s. 608.

Przeczytaj również:

Rośliny do cienia. Co posadzić w cienistym miejscu w ogrodzie?
Miejsca cieniste w ogrodzie często wydają się problemem. Co posadzić, gdy dociera tu tak mało słońca? Czy znajdziemy ładne rośliny do cienia? Otóż okazuje się, że przy odrobinie trudu można w takich miejscach stworzyć prawdziwe leśne zakątki, tętniące życiem. Więcej...

Pnącza wieloletnie do cienia
Szukasz roślin, które osłonią mało atrakcyjne miejsca ogrodu lub zakryją spowite w cieniu fragmenty ogrodzeń, murków czy pergoli? Oto 7 atrakcyjnych pnączy wieloletnich, które dobrze rosną w cieniu. Więcej...

Pnącza zimozielone szybko rosnące. Idealne do sadzenia pod płotem!
Wykorzystując szybko rosnące pnącza o nietypowym ulistnieniu, przyjemnie pachnących kwiatach i dekoracyjnych owocach, w krótkim czasie możemy zmienić nudne ogrodzenie w wiecznie zielony parawan o niebanalnym charakterze. Więcej...