Pnącza zimozielone szybko rosnące. Idealne do sadzenia pod płotem!
Zimozielone pnącza to prosty sposób na żywopłot całoroczny. Wykorzystując szybko rosnące pnącza o nietypowym ulistnieniu, przyjemnie pachnących kwiatach i dekoracyjnych owocach, w krótkim czasie możemy zmienić nudne ogrodzenie w wiecznie zielony parawan o niebanalnym charakterze. Oto 5 najszybciej rosnących zimozielonych pnączy, które odmienią Twój ogród!
Zimozielone wiciokrzewy to świetna propozycja wśród pnączy do tworzenia szybko rosnących żywopłotów. Fot. pixabay
1. Wiciokrzew Henry'ego (Lonicera henryi)
Wiciokrzew Henry'ego należy do zimozielonych gatunków wiciokrzewów. Jest bardzo atrakcyjnym i szybko rosnącym pnączem (w ciągu roku pędy wydłużają się o 1 m), dorastającym do 3 m wysokości. Z tego względu często jest polecany jako szybko rosnące pnącze na pergole.
Dekoracją tego wiciokrzewu są długie (10 cm), lancetowate, ciemnozielone, utrzymujące się przez zimę liście, rosnące promieniście na pędzie. Na szczytach pędów od czerwca do sierpnia zakwitają nieliczne kwiaty, zwabiające owady. Wiciokrzew Henry'ego najlepiej rośnie na stanowisku lekko zacienionym i osłoniętym od silnych wiatrów. Preferuje gleby próchnicze, przepuszczalne. W ostre zimy może przemarzać, jednak łatwo się regeneruje.
2. Wiciokrzew zaostrzony (Lonicera acuminata)
Jest to drugi gatunek zimozielonego wiciokrzewu. Jest bujnie i silnie krzewiącym się pnączem, osiągającym do 4 m wysokości. W ciągu jednego roku pędy rosną po 1-2 m. Pędy pokryte są licznymi, drobnymi, owłosionymi liśćmi, nie opadającymi na zimę. Od czerwca do października obsypuje się kremowo-żółtymi kwiatami. Wiciokrzew zaostrzony jest całkowicie mrozoodporny i odporny na zanieczyszczenia powietrza. Nie ma szczególnych wymagań w stosunku do gleby, może rosnąć w półcieniu lub słońcu. Zaletą tego gatunku jest to, że nie jest atakowany przez mszyce, tak jak inne gatunki wiciokrzewów.
3. Wiciokrzew japoński (Lonicera japonica)
Jest to półzimozielony gatunek wiciokrzewu. Oznacza to, że małe (4-6 cm dł.), jajowate liście utrzymują się na pędach do połowy zimy. Od czerwca do sierpnia na szczytach pędów pojawiają się liczne pachnące kwiaty. Dodatkową ozdobą są dojrzewające od sierpnia do października drobne, niebieskoczarne owoce z woskowym nalotem.
Wiciokrzew japoński charakteryzuje się szybkim wzrostem (1-2 m rocznie) i osiąga maksymalną wysokość 6-10 m. Wiciokrzew japoński jest łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatrów i na żyznych, umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych glebach. Ponieważ łatwo przemarza, nadaje się najbardziej do uprawy w cieplejszych regionach Polski.
Godna polecenia jest odmiana wiciokrzewu japońskiego 'Aureoreticulata' o ciekawych ciemnozielonych liściach z jaskrawożółtym unerwieniem. Odmiana ta charakteryzuje się słabszym wzrostem - osiąga do 3 m wysokości, co jednak w zupełności wystarcza aby zakryć każde przeciętnej wysokości ogrodzenie.
Wiciokrzew, suchodrzew - odmiany, uprawa, rozmnażanie, choroby
Wiciokrzew, czasem określany też jako suchodrzew, to jedno z najcenniejszych pnączy ogrodowych. Pnącze to może zwarcie porastać płot, tworząc przy tym piękną ścianę zieleni, która dodatkowo wyciszy nasz ogród i ochroni go przed wiatrem. Jak wygląda uprawa wiciokrzewu oraz które odmiany są najlepsze do ogrodu? Więcej...
4. Akebia pięciolistkowa (Akebia quinata)
Akebia pięciolistkowa jest to bardzo atrakcyjny, lecz rzadko spotykany gatunek wieloletniego, szybko rosnącego pnącza o zimozielonych liściach. W ciągu roku pędy akebii wydłużają się od 1 do 3 m, zaś ostatecznie roślina dorasta do wysokości 5-6 m. Ozdobą rośliny są parasolkowate, palczaste, złożone z 5 owalnych listków, ciemnozielone, sztywne liście, które utrzymują się na pędach przez cały rok. Podczas silniejszych mrozów (poniżej -15°C) liście mogą jednak brązowieć i opadać. Dodatkowym walorem tej rośliny są zakwitające w maju kwiaty w purpurowym odcieniu, które zebrane są w grona i wydzielają przyjemny, delikatny zapach.
Akebia nie ma szczególnych wymagań glebowych, można ją sadzić na stanowiskach słonecznych i półcienistych. W naszym klimacie akebia nie jest atakowana przez szkodniki i choroby. Wyjątkowo dekoracyjna jest odmiana 'Variegata' z jasnymi przebarwieniami na liściach.
Akebia quinata. Jak uprawiać czekoladowe pnącze?
Akebia to bardzo atrakcyjne pnącze o ciekawych i przyjemnie pachnących kwiatach. Jest łatwa w uprawie o ile wybierze się odpowiedni gatunek i odmianę, a także zapewni odpowiednie cięcie, od którego zależy ładny pokrój rośliny. Jest też ważny powód aby w ogrodzie posadzić choć dwie akebie. Oto sekrety uprawy czekoladowego pnącza - wszystko co trzeba o nim wiedzieć. Więcej...
5. Jeżyna Henry'ego (Rubus henryi)
Jeżyna Henry'ego to pochodzące z Azji, silnie rosnące, zimozielone pnącze. Naturalnie osiąga 6 m wysokości, jednak w warunkach klimatycznych Polski dorasta maksymalnie do 3 m. Roślina ta jest dekoracyjna ze względu na zimozielone, duże liście (10-15 cm długości). Są to liście 3-klapowe, błyszczące, pokryte od spodu białymi, filcowatymi włoskami. Nadają one roślinie nietypowy, egzotyczny wygląd. Na pędach występują nieliczne haczykowate kolce. W czerwcu na pędach pojawiają się różowe lub jasnoczerwone kwiaty, zebrane w grona. Późnym latem rozwijają się czarne, błyszczące owoce.
Jeżyna Henry'ego nie jest trudna w uprawie. Wymaga gleb kwaśnych, gliniastych, wilgotnych i przepuszczalnych. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. W przypadku młodych egzemplarzy wskazane jest okrywanie roślin na zimę, natomiast starsze okazy dobrze znoszą polskie zimy.
mgr inż. Agnieszka Lach
Przeczytaj również:
- Rośliny pnące do ogrodu
- Czym obsadzić siatkę ogrodzeniową? Oto najlepsze pnącza na płot z siatki!
- Jak zrobić ogrodzenie z siatki drucianej - krok po kroku
- Pnącza na balkon szybko rosnące
Opracowano na podstawie: Praca zbiorowa pod red. J. Filipczak, Katalog Roślin, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o., Warszawa 2011, str. 215, 227, 228; T. Bojarczuk, Na ściany altany, Działkowiec nr 6 (586), str. 14-15; J. Litke, Zielony parawan, Mój Piękny Ogród nr 10/96, str. 20-21
