Dzwonek dalmatyński - uprawa, wymagania, zimowanie

Dzwonek dalmatyński to niewielka bylina odporna na suszę, która dobrze sobie radzi zarówno na słońcu, jak i w półcieniu. Wszechstronny dzwonek jest polecany do sadzenia na skalniakach, obsadzania murków, a także jako roślina okrywowa. Zobacz jak wygląda uprawa dzwonka dalmatyńskiego w ogrodzie oraz poznaj szczegółowo jego wymagania.

Dzwonek dalmatyński - Campanula portenschlagiana
Fot. depositphotos

Dzwonek dalmatyński - pochodzenie i występowanie

Dzwonek dalmatyński (Campanula portenschlagiana) naturalnie występuje w północnej części Bałkanów na terytorium historycznej krainy - Dalmacji. Rośnie na terenach niezbyt przyjaznych - skalistych i suchych. Mało wymagający dzwonek nie tylko jest uprawiany w ogrodach na wielu kontynentach, ale nawet naturalizował się w Wielkiej Brytanii, Francji oraz Nowej Zelandii. Jako roślina ozdobna gatunek ten jest uprawiany od 1836 roku.

Nazwa łacińska dzwonka dalmatyńskiego pochodzi od austriackiego botanika Franza von Portenschlag-Ledermeiera, który przywiózł tę bylinę z jednej ze swoich podróży.

Jak wygląda dzwonek dalmatyński?

Dzwonek dalmatyński to niska bylina doskonała do zadarniania. Liczne, rozgałęzione pędy długości 10 cm są porośnięte przez nerkowate, żywozielone liście o nieregularnie ząbkowatych krawędziach. Gwiaździste, niebieskofioletowe kwiaty pojawiają się od czerwca do lipca i ponownie we wrześniu. Kwiaty są zebrane w niewielkie, krótkie grona. Rośliny tworzą gęste kobierce i ze względu na obfity samosiew pokrywają nawet duże powierzchnie.

Dzwonek dalmatyński - Campanula portenschlagiana
Fot. pixabay

Dzwonek dalmatyński - uprawa i wymagania

Dzwonek dalmatyński jest mrozoodporny, ma małe wymagania i jest bardzo łatwy w uprawie. Ta odporna bylina doskonale radzi sobie zarówno w słońcu jak i w półcieniu. Najbardziej nasycone kolory mają kwiaty uprawiane w półcieniu. Dzwonek dobrze toleruje słabe i kamieniste gleby, ale na żyznych lepiej kwitnie. Jedynym podłożem na jakim nie urośnie jest gleba mokra, ciężka i gliniasta, która sprawia, że korzenie dzwonków gniją i obumierają.

W ogrodzie dzwonek dalmatyński świetnie nadaje się na do sadzenia na skalniakach i w alpinariach. Ta odporna bylina jest polecana do osłaniania murków, obsadzania skarp i zboczy oraz do uprawy w pojemnikach. Na rabacie dzwonek doskonale komponuje się z roślinami takimi jak: dzwonek brzoskwiniolistny, zawciąg nadmorski, goździk pierzasty, dziewięćsił bezłodygowy oraz przetacznik kłosowy.

Dzwonek dalmatyński - Campanula portenschlagiana
Fot. pixabay

Dzwonek dalmatyński - kiedy sadzić, jaka rozstawa

Rośliny sadzimy na miejsce stałe wiosną lub jesienią. Rozstawa sadzenia dzwonków dalmatyńskich powinna wynosić 15x20 cm. Jeżeli chcemy szybko uzyskać gęsty, kwiatowy dywan rozstawa powinna być mniejsza i wynosić 10x10 cm.

Dzwonek dalmatyński - podlewanie

Dla dzwonka dużo groźniejsze jest przelanie niż krótkotrwała susza - roślina dobrze toleruje suchą, kamienistą glebę, nie zmniejszając przy tym intensywności kwitnienia. Zbyt obfite podlewania oraz stagnująca woda często powodują gnicie korzeni. Dlatego najlepiej podlewać dzwonki dalmatyńskie wyłącznie podczas długotrwałej suszy. Podlewanie można połączyć z odchwaszczaniem oraz spulchnianiem gleby. Żeby zachować wilgoć w podłożu warto ściółkować rośliny korą ogrodową.

Dzwonek dalmatyński - Campanula portenschlagiana
Fot. pixabay

Dzwonek dalmatyński - nawożenie

Dzwonek dobrze radzi sobie w mało zasobnej glebie jednak do spektakularnego kwitnienia potrzebuje zasobniejszego podłoża. Przede wszystkim zaleca się nawożenie roślin, jeżeli po przekwitnięciu przycięliśmy pędy i oczekujemy ponownego kwitnienia.

Rośliny możemy zasilać wiosną oraz jesienią wykorzystując w tym celu dojrzały kompost. Dzwonki dobrze reagują także na nawożenie mineralne, zwłaszcza na nawozy fosforowe i potasowe, które wpływają na jakość kwitnienia.

Dzwonek dalmatyński - przycinanie

Po pierwszym kwitnieniu należy ściąć pędy rośliny tuż nad ziemią. Przycinając dzwonka dalmatyńskiego pobudzimy go do tworzenia nowych pędów oraz do ponownego zakwitnięcia w drugiej połowie lata.

Regularne usuwanie przekwitłych kwiatów w czasie wegetacji wpływa na estetykę rabaty, zapobiega także niepożądanym samosiewom.

Przed nadejściem zimy dobrze jest ściąć rośliny nad samą ziemią i usunąć organiczne resztki, które mogą być miejscem zimowania szkodników oraz zarodników chorobotwórczych.

Dzwonek dalmatyński - Campanula portenschlagiana
Fot. pixabay

Dzwonek dalmatyński - zimowanie

Dzwonek dalmatyński jest w naszych warunkach mrozoodporny i wytrzymuje spadki temperatury do - 23°C. Jednakże w regionach, w których występują surowe bezśnieżne zimy, po pierwszych jesiennych przymrozkach rośliny warto osłonić stroiszem lub warstwą suchych liści.

Dzwonek dalmatyński - rozmnażanie

W przypadku dzwonka dalmatyńskiego możliwe jest zarówno rozmnażanie wegetatywne, jak i przez nasiona.

Prostym sposobem rozmnażania dzwonka dalmatyńskiego jest podział roślin. Można to zrobić w dwóch terminach: jesienią po zakończeniu kwitnienia lub wczesną wiosną. Dojrzałą kępę dzielimy na niewielkie części, tak by każda miała korzenie i część starszej łodygi. Następnie sadzimy do doniczek. Na miejsce stałe sadzimy rośliny, gdy dobrze się ukorzenią.

Możemy też wysiać nasiona dzwonka do doniczek pod osłonami lub na rozsadniku w terminie od lutego do czerwca. Nasiona kiełkują szybko, bo już po 2-3 tygodniach.

mgr inż. Anna Błaszczuk

Przeczytaj również:

• Kwiaty ogrodowe łatwe w uprawie
• Byliny na słońce i suszę
• Dzwonek karpacki - uprawa z nasion, rozmnażanie, odmiany
• Kwiaty na skalniak długo kwitnące

Opracowano na podstawie:
1. H. Chmiel (redakcja), Uprawa roślin ozdobnych, PWRiL, Warszawa 1980, s. 332;
2. J. Marcinkowski, Byliny ogrodowe, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 2002 s. 172;
3. B. Szewczyk-Taranek, Dzwonki i dzwoneczki w Działkowiec 7/2015, s. 14-15.