Dimorfoteka zatokowa - uprawa, właściwości, jak siać
Dimorfoteka zatokowa, określana też czasem jako dimorfoteka pomarańczowa, to jednoroczna roślina zielna z kwiatami podobnymi do kwiatów margaretek. Łatwa w uprawie i mało wymagająca dimorfoteka potrzebuje lekkiej gleby i pełnego słońca, żeby obficie kwitnąć przez całe lato. Poznaj ciekawe właściwości dimorfoteki zatokowej oraz dowiedz się jak uprawiać dimorfotekę w ogrodzie. Podpowiadamy jak siać dimorfotekę na rozsadniku i bezpośrednio na grządkach!
Dimorfoteka zatokowa - Dimorphotheca sinuata
Fot. depositphotos
Dimorfoteka zatokowa - właściwości
Dimorfoteka zatokowa (Dimorphotheca sinuata syn. Dimorphotheca aurantiaca), której inne nazwy to: dimorfoteka pomarańczowa, złotokwiat oraz szafranek, należy do rodziny astrowatych (Asteraceae) i pochodzi z Afryki Południowej. Ze względu na długi okres kwitnienia, niewielkie wymagania oraz łatwe rozmnażanie dimorfoteka jest uprawiana prawie na całym świecie. W ogrodach wysiewa się lub sadzi jedynie ozdobne odmiany dimorfoteki.
W swojej ojczyźnie dimorfoteka jest rośliną wieloletnią. W naszym kraju, ze względu na niską mrozoodporność, dimorfoteka uprawiana jest jako roślina jednoroczna wysiewana bezpośrednio na grządki lub sadzona z rozsady.
Dimorfoteka zatokowa to niewielka roślina osiągająca 30-40 cm wysokości. Wzniesione, rozgałęzione pędy dimorfoteki pomarańczowej są porośnięte przez lancetowate liście zatokowo wcinane.
Różnobarwne odmiany dimorfoteki
Fot. depositphotos
W czerwcu na szczytach łodyg rozwijają się kwiaty dimorfoteki o średnicy 5-8 cm. Kwiaty języczkowe są u gatunku pomarańczowe, brązowoczerwone u nasady, a kwiaty rurkowe są prawie czarne. Odmiany hodowlane mogą mieć kwiaty innej barwy. Miododajne kwiaty dimorfoteki zatokowej zamykają się nocą oraz w pochmurne dni. Po przekwitnięciu dimorfoteka zawiązuje nasiona - niewielkie niełupki.
Warto wiedzieć!
System korzeniowy dimorfoteki jest bardzo silny. Korzeń palowy sięga w głąb gleby, dzięki czemu roślina jest w stanie pobierać wodę z dolnych warstw i jest dość odporna na krótkotrwałe susze.
Dimorfoteka zatokowa jest sadzona na rabatach, w ogrodach skalnych, w pojemnikach oraz na rabatach, może także pełnić funkcję rośliny okrywowej. Doskonale sprawdza się w ogrodach pustynnych w towarzystwie gatunków takich jak: maczek kalifornijski, nagietek pustynny, czosnek skalny, dziewięćsił bezłodygowy, wydmuchrzyca piaskowa. Dimorfoteka bywa także uprawiana na kwiat cięty. Ustawiona w wazonie będzie miała kwiatostany zawsze otwarte (nie zamykają się na noc).
Warto wiedzieć!
Ze względu na intensywny samosiew, w Australii, Kalifornii i na Dominikanie dimorfoteka jest uznawana za gatunek inwazyjny.
Dimorfoteka zatokowa - uprawa
Dimorfoteka zatokowa uwielbia słońce oraz luźną, przepuszczalną i żyzną glebę. Roślina nie boi się wiatrów i krótkotrwałej suszy, ale nie toleruje stagnującej wody. Najładniej kwitnie w pełnym słońcu przy temperaturze poniżej 27°C. Gdy termometry wskażą upały powyżej 32°C dimorfoteka prawdopodobnie nie zakwitnie.
Pomimo, iż dimorfoteka zatokowa ma stosunkowo małe wymagania, potrzebuje jednak odrobiny opieki. Przede wszystkim w początkowej fazie rozwoju należy starannie odchwaszczać oraz spulchniać glebę, ponieważ młode rośliny mogą nie wytrzymać konkurencji z chwastami.
Dimorfoteka zatokowa - odmiana o kwiatach białych
Fot. pixabay
Dimorfoteka jest dość odporna na brak wody, jednak w czasie długotrwałej suszy należy ją podlewać. Przez pierwsze dwa miesiące młode rośliny budują system korzeniowy i w tym czasie preferują glebę stale lekko wilgotną.
Zapewniając roślinie żyzną glebę możemy całkowicie zrezygnować z nawożenia dimorfoteki. Gdy jest przenawożona, traci zwarty, krzaczasty pokrój, wyciąga się i słabiej kwitnie.
Dimorfoteka - jak siać
Dimorfoteka niezwykle łatwo rozsiewa się sama. Jeśli jednak chcemy zachować kontrolę, warto wysiewać rośliny w miejscu, które dla nich przeznaczyliśmy. W tym celu od połowy sierpnia możemy zbierać przekwitłe, suche kwiatostany dimorfoteki, dosuszyć je w cienistym i przewiewnym miejscu, po czym wyjąć nasiona. Nasiona dimorfoteki zachowują zdolność kiełkowania przez 2-3 lata.
Dimorfoteka zatokowa - Dimorphotheca sinuata
Rys. Public domain, Wikimedia Commons
W kolejnym roku, od połowy kwietnia do połowy mają, siejemy nasiona dimorfoteki wprost do gruntu. Okres kiełkowania trwa około 14 dni. Gdy rośliny wzejdą, przerywamy je tak, by zachować rozstawę 10-15 na 20-25 cm.
Jeżeli chcemy wcześniej uzyskać kwitnące rośliny, możemy wysiać nasiona dimorfoteki w pomieszczeniu już pod koniec marca. Nasiona dimorfoteki siejemy do skrzynek wypełnionych podłożem do ukorzeniania i ustawiamy je w jasnym miejscu zapewniając temperaturę ok. 18°C. Gdy siewki mają już 2 liście właściwe pikujemy je do doniczek. Po 6-8 tygodniach od siewu rośliny zakwitną - to około dwa tygodnie wcześniej niż przy siewie nasion wprost go gruntu.
Rozsadę dimorfoteki sadzimy w ogrodzie po 15 maja, gdy minie ryzyko wystąpienia przymrozków.
mgr inż. Anna Błaszczuk
Przeczytaj również:
- Kwiaty ogrodowe łatwe w uprawie
- Kwiaty na słoneczny balkon
- Kompozycje kwiatowe w donicach na balkon. Przykłady i zdjęcia!
- Kwiaty ogrodowe wieloletnie długo kwitnące
Opracowano na podstawie:
1. B. Chlebowski, K. Mynett, Kwiaciarstwo, PWRiL, Warszawa 1980, s. 78-79;
2. H. Chmiel (redakcja), Uprawa roślin ozdobnych, PWRiL, Warszawa 1980, s. 205-206;
3. A. Kupska, Ciepłolubne jednoroczne w Działkowiec 2/2015, s. 20-22.
