Miskant - gatunki i odmiany, uprawa, przycinanie, rozmnażanie
Miskant (Miscanthus) to jedna z najokazalszych traw ozdobnych uprawianych w naszym kraju. Efektowne miskanty zachwycają fontanną liści oraz puszystymi pióropuszami kwiatostanów, dzięki którym stanowią niezwykłą ozdobę ogrodu przez cały rok. Poznaj najpopularniejsze gatunki i odmiany miskantów oraz dowiedz się jak powinna wyglądać uprawa miskanta w ogrodzie aby trawa ta zachwycała swoim pięknem przez cały rok.
Miskant chiński - Miscanthus sinensis
Fot. Wicki, Public Domain, źródło: Wikimedia Commons
Miskant - gatunki i odmiany
Miskanty w naturze występują w Azji. W przyrodzie znanych jest około 40 gatunków tych ozdobnych traw, ale tylko kilka z nich spotyka się w ogrodach. Te dość łatwe w uprawie rośliny są wykorzystywane do ozdabiania trawników, urozmaicania rabat, brzegów zbiorników wodnych a także tworzenia niebanalnych szpalerów. Poznaj najpopularniejsze gatunki miskantów oraz dowiedz się jakie odmiany miskantów są obecnie na topie.
Miskant chiński
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) w naturalnych warunkach rośnie na Dalekim Wschodzie, w Japonii i Chinach. Ze względu na niezwykle efektowne kwiatostany jest najpopularniejszym z miskantów. Okazała roślina tworzy obfite kępy osiągające wysokość od 1,5 do 2,0 m. Długie, równowąskie liście miskanta chińskiego osiągają 70-80 cm długości i 2 cm szerokości. W sierpniu na strzelistych łodygach pojawiają się puszyste, wachlarzowate kwiatostany o długości 20-40 cm. Utrzymują się aż do zimy.
Miskant chiński - Miscanthus sinensis
Fot. Daderot, Public Domain, źródło: Wikimedia Commons
Uprawa miskanta chińskiego najlepiej udaje się w zacisznym, słonecznym miejscu na żyznych i lekko wilgotnych glebach. Zarówno gatunek, jak i większość odmian, są zaliczane do strefy mrozoodporności roślin 6 co oznacza, że dorosłe okazy dobrze zimują w naszym klimacie bez dodatkowego osłaniania.
Miskant chiński doczekał się ponad 100 odmian różniących się kształtem i kolorem kwiatostanów i liści. Najczęściej polecane odmiany miskanta chińskiego to:
Miskant chiński 'Adagio' - karłowa odmiana o srebrzystoczerwonych kwiatostanach i zwartym, gęstym pokroju.
Miskant chiński 'Gracillimus' - dorasta do 1,7 m wysokości i tworzy regularne kępy żywo zielonych, bardzo wąskich liści. W wrześniu zakwita różowobrązowymi kwiatami zebranymi w efektowne kwiatostany, które utrzymują się aż do zimy.
Miskant chiński 'Gracillimus'
Fot. ©Piotr Moliński
Miskant chiński Graziella' - która dorasta do 1,5 m wysokości tworząc luźne kępy przewieszających się liści. Liście przebarwiają się wraz z nadejściem jesieni na intensywne odcienie miedzi i pomarańczu. Bardzo obfite i puszyste kwiatostany mają barwę kremową i pojawiają się już w sierpniu.
Miskant chiński 'Kleine Fontane' - karłowa odmiana osiągająca do 1,6 m wysokości w czasie kwitnienia. Wąskie, zielone liście z białym paskiem pośrodku jesienią stają się intensywnie żółte. Obfite, przewieszające się pióropusze kwiatostanów początkowo różowe z czasem stają się kremowe.
Miskant chiński 'Malepartus' - w czasie kwitnienia dorasta do 2 m wysokości. Intensywnie czerwone kwiatostany doskonale komponują się z miedzianym kolorem szerokich liści.
Miskant chiński 'Memory' - odmiana tworząca okazałe, fontannowe kępy dorastające do 2,5 m wysokości. Szerokie, ciemnozielone liście są łagodnie wygięte a perłowe kwiatostany długie i strzeliste.
Miskant chiński 'Zebrinus'
Fot. ©Piotr Moliński
Miskant chiński 'Zebrinus' - ma zwarty pokrój i w czasie kwitnienia 2,5 m wysokości. Różowopurpurowe, długie kwiatostany pojawiają się już wrześniu i utrzymują się aż do zimy. Wzniesione lub łukowato wygięte oliwkowe liście przyciągają uwagę złotożółtymi, poprzecznymi paskami.
Miskant cukrowy
Miskant cukrowy (Miscanthus sacchariflorus) w naturalnych siedliskach występuje w wilgotnych rejonach Azji Wschodniej. Ta dekoracyjna trawa dorasta do 2,0 m w czasie kwitnienia. Równowąskie, łagodnie przewieszające się liście miskanta cukrowego osiągają do 60 cm długości. Zielone liście z kontrastowym, białym paskiem jesienią zmieniają kolor na brunatny lub żółty. Późnym latem pojawiają się wiechowate, delikatne kwiatostany miskanta cukrowego o srebrzystej barwie.
Miskant cukrowy - Miscanthus sacchariflorus
Fot. pixabay
Gatunek ten szeroko się rozrasta za sprawą rozłogów, ale jego tempo wzrostu nie jest zawrotne i bywa ekspansywny tylko na żyznych glebach. Miskant cukrowy nie jest wymagający i dobrze rośnie na każdej glebie, także suchej i jałowej. Wytrzymuje nawet dłuższe susze, jest także odporny na zasolenie gleby oraz zanieczyszczenia powietrza. Miskant ten jest dość mrozoodporny (strefa mrozoodporności roślin 5) i nie wymaga osłaniania na zimę.
Do uprawy w ogrodach polecane są następujące odmiany miskanta cukrowego:
Miskant cukrowy 'Gotemba' - odmiana dorastająca do 1,8 m wysokości o długich zielonych liściach z żółtymi paskami. Zakwita w październiku srebrzystymi kwiatostanami.
Miskant cukrowy 'Gotemba Gold' - atrakcyjna trawa o efektownych liściach w paski cytrynowe, żółte i zielone. Osiąga do 2 m wysokości.
Miskant cukrowy 'Robustus' - okazała roślina o 1,6 m wysokości. Zielone liście zdobi kontrastowy, biały pasek wzdłuż głównego nerwu. Jesienią liście przebarwiają się na żółto i czerwono. Dekoracyjne są także miękkie, wiechowate kwiatostany miskanta.
Miskant cukrowy 'Sommerfeder' - karłowa, mało ekspansywna odmiana osiągająca do 1 m wysokości. Jasnozielone liście łagodnie się przewieszają i nadają roślinie pokrój fontanny. Wiechowate, srebrzyste kwiatostany początkowo mają różowy odcień.
Miskant kwiecisty
Miskant kwiecisty (Miscanthus floridulus) w naturze występuje na wyspach Riukiu, Tajwanie i wyspach Pacyfiku. Ta efektowna trawa dorasta do 2,5 m wysokości. Szerokie liście miskanta mają ostre brzegi i są pokryte woskowym nalotem. Wzniesione, okazałe wiechy mają stożkowaty kształt i długość do 50 cm.
Miskant kwiecisty - Miscanthus floridulus
Fot. pixabay
Ten gatunek miskanta wyróżnia się szybkim tempem wzrostu i dobrą mrozoodpornością. Preferuje słoneczne stanowiska i dość żyzne gleby. Nie wymaga częstego podlewania i doskonale znosi suszę. Dobrze rośnie na brzegach zbiorników wodnych, nadaje się także na zielone ściany i stanowi ciekawą alternatywę dla żywopłotów.
Miskant olbrzymi
Miskant olbrzymi (Miscanthus giganteus) jest naturalną krzyżówką miskanta chińskiego z miskantem cukrowym. Okazały miskant olbrzymi dorasta do 3-4 m wysokości i tworzy stożkowatą kępę, często przypominającą fontannę. Długie i szerokie liście tej ozdobnej trawy są ciemnozielone z białym nerwem głównym. Gatunek rzadko zakwita w naszych warunkach.
Miskant olbrzymi - Miscanthus giganteus
Fot. depositphotos
Miskant olbrzymi bywa sadzony jako tło dla niskich roślin jednorocznych, bylin i krzewów. Dolne liście więdną z końcem lata, dlatego warto w towarzystwie miskanta sadzić rośliny, które zamaskują ten niedostatek urody.
Miskant olbrzymi - Miscanthus giganteus
Fot. kajaja2, forum.PoradnikOgrodniczy.pl
Ten gatunek miskanta nie ma dużych wymagań glebowych, ale źle reaguje na suszę. Wymaga regularnego podlewania oraz ściółkowania. Miskant olbrzymi jest wystarczająco mrozoodporny (strefa mrozoodporności roślin 4) żeby zimować bez osłon na terenie całej Polski.
Najbardziej znane odmiany miskanta olbrzymiego to:
Miskant olbrzymi 'Aksel Olsen' - ta wyjątkowo dorodna odmiana dorasta do 4 m wysokości. Soczyście zielone liście jesienią stają się żółte, pomarańczowe i purpurowe.
Miskant olbrzymi 'Gilded Tower' - odmiana o gęstym pokroju osiągająca do 3 m wysokości. Zielone liście mają biały nerw główny i są pokryte podłużnymi paskami w kolorach żółtym i zielonym.
Miskant olbrzymi 'Gilt Edge' - osiąga do 3,5 m wysokości a jej liście pokrywają paski w kontrastowych odcieniach zielonego i żółtego.
Miskant olbrzymi 'Jubilaris' - wyróżnia się ciemnozielonymi liśćmi w podłużne, kremowe paski. Roślina dorasta do 3 m wysokości.
Miskant olbrzymi 'Lottum' - to niezwykle efektowna odmiana, której szerokie, zielone liście są pokryte dużymi, złocistymi, nieregularnymi cętkami.
Miskant olbrzymi 'Meidl' - tworzy zwarte kępy o pokroju fontanny. Jest rośliną silnie rosnącą i dorastającą do 3-3,5 m wysokości.
Miskant olbrzymi - Miscanthus giganteus
Fot. depositphotos
Miskant - uprawa i wymagania
Miskanty najlepiej rosną w pełnym słońcu lub półcieniu. Preferują ciepłe i zaciszne miejsca chronione przed wiatrem. Jakość gleby nie jest szczególnie ważna dla miskantów, ale słabo rosną na piasku i ciężkich glinach. Najlepiej radzą sobie na glebach stale lekko wilgotnych, chociaż miskant cukrowy dobrze rośnie także na suchym i mało zasobnym podłożu.
Pielęgnacja miskantów nie jest skomplikowana. Po posadzaniu korzystnie jest wyściółkować rośliny kompostem, przekompostowaną korą ogrodową czy trawą, żeby zatrzymać wilgoć w glebie oraz zapobiec jej zaskorupieniu.
Regularne odchwaszczanie miskantów, zanim się rozrosną, warto połączyć ze spulchnianiem gleby. Dobrze napowietrzona, luźna gleba umożliwia dobre ukorzenienie i szybkie krzewienie roślin.
Miskant chiński 'Variegatus'
Fot. ©Piotr Moliński
Miskanty dość szybko żółkną i wysychają z braku wody, dlatego należy je regularnie i obficie podlewać. Zwłaszcza miskant olbrzymi ma duże potrzeby wodne i w czasie upalnej pogody należy go podlewać nawet codziennie.
Nawożenie miskantów rozpoczynamy w drugim roku uprawy. Wiosną, po przycięciu traw, nawozimy je nawozem mineralnym wieloskładnikowym o zwiększonej zawartości fosforu i potasu. Zabieg powtarzamy jeszcze 1-2 razy w czasie sezonu, przy czym ostatnie nawożenie przeprowadzamy najpóźniej do połowy sierpnia.
Miskant - przycinanie
Zeszłoroczne pędy miskantów przycinamy wczesną wiosną na wysokości 10 cm nad ziemią. Jako że liście miskantów mają ostre krawędzie, warto przystępując do zabiegu zabezpieczyć nogi i ręce oraz koniecznie założyć mocne rękawice.
Miskanty raczej nie mają tendencji do ekspansji. W przypadku szeroko rozrastającego się miskanta cukrowego możemy w razie potrzeby wiosną lub późną jesienią wycinać rozłogi wyrastające poza wyznaczoną przestrzeń. Możemy także wkopać w ziemię ograniczniki wokół korzeni, ale nie są one w stanie całkowicie zapobiec rozprzestrzenianiu się trawy.
Miskant - zimowanie
Miskanty uprawiane w naszym kraju są wystarczająco mrozoodporne, żeby wytrzymać zimę bez osłaniania. W zimniejszych rejonach kraju warto jednak usypać u podstawy traw kopczyk z kory lub liści o wysokości około 10 cm. Dobrze jest też związać pędy razem w kilku miejscach chroniąc w ten sposób wrażliwe na zimno nasady łodyg.
Miskant - rozmnażanie
Miskanty dają się łatwo rozmnożyć przez podział. W tym celu, po przycięciu roślin wiosną, należy wykopać 3-4 letnią kępę i podzielić ją na kilka części. Każda z nowych sadzonek powinna mieć zdrowe korzenie oraz młode źdźbła. Bezzwłocznie sadzimy pozyskane sadzonki w docelowym miejscu i obficie podlewamy.
Rozmnażanie miskanta cukrowego oraz chińskiego można także przeprowadzić przez rozłogi. Przed nadejściem zimy wykopujemy dojrzałą roślinę i odcinamy od niej długie rozłogi o średnicy ołówka. Przygotowujemy z nich sadzonki o długości 5-6 cm. Umieszczamy je pojedynczo w doniczkach wypełnionych podłożem do ukorzeniania. Sadzonki przechowujemy do wiosny w pomieszczeniu o temperaturze około 15°C. Wiosną sadzimy rośliny do gruntu.
Więcej o uprawie traw ozdobnych
Jeśli ten artykuł Cię zainteresował i chcesz więcej informacji o uprawie traw, koniecznie zajrzyj do książki "Trawy Ozdobne" autorstwa Alicji Maj. Znajdziesz w niej zdjęcia i opisy 70 gatunków traw ozdobnych i kilkuset odmian ogrodowych. Ta książka to katalog roślin z wykazem gatunków i odmian oraz praktyczny poradnik uprawy i pielęgnacji traw ozdobnych. Obowiązkowa pozycja w biblioteczce każdego ogrodnika uprawiającego trawy.
mgr inż. Anna Błaszczuk
Przeczytaj również:
- Trawy ozdobne na balkon. Jakie trawy sadzić w doniczkach?
- Rozplenica japońska - odmiany, uprawa, cięcie, rozmnażanie
- Trawa bambusowa - odmiany, wymagania i uprawa w ogrodzie
- Trawa pampasowa - uprawa, wymagania, sadzenie, odmiany
Opracowano na podstawie:
1. J. Zdanowska, Trawy na piątkę w Magnolia 10/2015, s. 38-40;
2. M. Narkiewicz, Pod urokiem miskantów w Magnolia 10/2016, s. 14-15;
3. J. Marcinkowski, Byliny ogrodowe, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 2002, s. 311-312;
4. J. Rak, Trawy, Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa 2015, s. 42-44, 61.
