Wawrzyn szlachetny, drzewko laurowe. Właściwości i uprawa

Wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) to zimozielony, dekoracyjny krzew, w naszych warunkach uprawiany wyłącznie w donicach. Powolny wzrost, zwarty pokrój i ozdobne, błyszczące liście sprawiają, że drzewko laurowe stanowi doskonałą dekorację tarasu i balkonu. Poznaj właściwości i zastosowanie wawrzynu oraz dowiedz się, jakie wymagania co do uprawy wawrzynu należy spełnić, żeby pięknie wyglądał i zdrowo rósł.

Wawrzyn szlachetny, drzewko laurowe - Laurus nobilis
Fot. pixabay

Wawrzyn szlachetny, drzewko laurowe - opis wyglądu

Wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) najczęściej nazywany jest drzewkiem laurowym, a jako przyprawa - liściem laurowym lub bobkowym. W stanie naturalnym występuje w krajach obszaru śródziemnomorskiego. Ta zimozielona roślina dość wolno rośnie. Uprawiana w pojemnikach osiąga do 150 cm wysokości (choć w stanie naturalnym wyrasta na duże drzewo o wysokości do 20 m).

Liście wawrzynu wydzielają charakterystyczny, gorzkawy aromat, a kwiaty są niewielkie i niepozorne. Rośliny hodowane w pojemnikach, kwitną bardzo rzadko. Ze względu na duże wymagania termiczne w Polsce wawrzyn uprawiany jest w pojemnikach.

Bujny i zwarty pokrój oraz możliwość przycinania sprawiają, że wawrzyn szlachetny jest często hodowany w formie niewielkiego drzewka z kulistą koroną. Stanowi ozdobę trasów, werand oraz ogródków restauracyjnych. Przed nastaniem zimy drzewko laurowe przenosimy do pomieszczeń zabezpieczonych przed chłodem.

Wawrzyn szlachetny - właściwości i zastosowanie

Zielone, świeże liście laurowe można zbierać przez cały rok. Suszymy je w przewiewnym i zacienionym pomieszczeniu, a następnie przechowujemy w szczelnie zamkniętych pojemnikach.

Liść laurowy, ze względu na gorzkawy aromat, jest cenną rośliną przyprawową wykorzystywaną zwłaszcza w kuchni śródziemnomorskiej. Świetnie komponuje się z daniami mięsnymi, rybnymi oraz jako dodatek do dań z soczewicą czy fasolą. W kuchni francuskiej bukiet świeżych ziół, tzw. bouquet garni (liść laurowy, pietruszka, tymianek), związany nitką lub zaszyty w woreczku, używany jest do zup czy sosów. W kuchni Polskiej liść laurowy dodawany jest najczęściej do zup, śledzi i dań z kapusty kiszonej.

Wawrzyn szlachetny, poza zastosowaniem przyprawowym, jest także ceniony w kosmetyce i farmaceutyce, gdzie doceniono właściwości lecznicze wawrzynu.

Liście laurowe to cenna przyprawa i surowiec zielarski
Fot. depositphotos

Liście laurowe zawierają cenne olejki eteryczne, garbniki, gorycze, skrobię, śluzy i cukier. Wawrzyn ma właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne, moczopędne, rozkurczowe i regenerujące. Pomaga w walce z chorobami serca oraz cukrzycą. Wyciąg alkoholowy z liści wawrzynu stosowany jest w dolegliwościach układu pokarmowego, a okłady ze sproszkowanych liści działają leczniczo przy artretyzmie i nerwobólach. Dodany do kąpieli pobudza krążenie, działa oczyszczająco, bakterio- i grzybobójczo.

Stosowany zewnętrznie laurowy olejek eteryczny, dzięki właściwościom regeneracyjnym, bakteriobójczym i odkażającym, jest wykorzystywany w leczeniu łupieżu i chorób skóry głowy. Jest również pomocny w pielęgnacji cery zniszczonej, suchej i trądzikowej.

W ogrodnictwie zaś wawrzyn ma zastosowanie jako roślina tarasowa, uprawiana w pojemnikach i donicach. Lato może spędzać na zewnątrz, zaś na zimę trzeba go chować do pomieszczeń. Warto go uprawiać w towarzystwie innych roślin o pochodzeniu śródziemnomorskim, jak np. oleander czy oliwka europejska.

Wawrzyn szlachetny, drzewko laurowe - Laurus nobilis
Fot. depositphotos

Wawrzyn szlachetny - uprawa i wymagania

Drzewko laurowe wymaga osłoniętego od wiatru (nie znosi przeciągów), słonecznego i ciepłego stanowiska. Najlepiej rozwija się w pojemniku nieco za ciasnym, wypełnionym żyznym i przepuszczalnym podłożem o odczynie obojętnym do zasadowego (pH 6,5-7,5). Co 2-3 lata roślinę należy przesadzić lub przynajmniej wymienić wierzchnią warstwę ziemi na świeżą.

Wawrzyn potrzebuje częstego (co 2-3 dni) podlewania w sezonie wiosennym i letnim. Ziemia w donicy powinna być zawsze wilgotna. Aby ułatwić sobie utrzymanie stałej wilgotności podłoża, warto przed sadzeniem rośliny wymieszać ziemię z TerraCottem. Jest to odżywka, zawierająca w swym składzie nawóz i składniki poprawiające strukturę ziemi i hydrożel.

Ten ostatni składnik wchłania nadmiar wilgoci po podlaniu rośliny (mniej wody wycieknie po na podstawkę pod donicą) i oddaje ją stopniowo, gdy ziemia wysycha. Dzięki temu oszczędzamy wodę do podlewania i możemy wydłużyć okres pomiędzy kolejnymi podlewaniami. Przede wszystkim jednak łatwiej zapewnimy odpowiednią wilgotność ziemi dla wawrzynu.

Ponieważ drzewko laurowe lubi wysoką wilgotność powietrza, można je też regularnie zraszać miękką wodą (może być to woda wodociągowa odstała przez 1 dobę). Podobnie jak inne gatunki wymagające spoczynku, zimą ograniczamy podlewanie wawrzynu do minimum.

W sezonie, od kwietnia do lipca, zasilamy drzewko laurowe nawozami mineralnymi wieloskładnikowymi bądź nawozami organicznymi (najlepiej stosować jedne i drugie, na przemian). Jeżeli drzewko laurowe uprawiamy w celu pozyskiwania liści do celów przyprawowych lub leczniczych, do nawożenia rośliny warto wykorzystać naturalny biohumus. Po rozcieńczeniu z wodą, podlewamy drzewko laurowe biohumusem co 2 tygodnie od wiosny do końca lata.

Przed nadejściem przymrozków, gdy laur przechodzi w stan spoczynku, przenosimy donicę do widnego, chłodnego pomieszczenia o temp. 5-10°C. Ograniczamy w tym okresie podlewanie i całkowicie zaprzestajemy nawożenia.

Pod koniec zimy warto przyciąć drzewko laurowe, skracając o połowę młode, jednoroczne pędy. Drzewko dobrze znosi cięcie, można je, więc również dowolnie formować. Najczęściej wawrzyn szlachetny przycina się na kształt stożka, a formy szczepione na pniu - na kształt kuli.

W warunkach domowych najłatwiej wykonać rozmnażanie wawrzynu przez sadzonki półzdrewniałe pobrane późnym latem.

mgr inż. Anna Błaszczuk

Opracowano na podstawie:
1. Wielka Księga Ziół, Reader's Digest, 2009, s. 125;
2. Vocke G., Rośliny lecznicze od A do Z, wydawnictwo Klub Dla Ciebie, Warszawa 2004 s. 116, 128;
3. Rośliny lecznicze. Atlas, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1993, s. 270;
4. Katalog roślin - drzewa krzewy byliny, praca zbiorowa, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o., Warszawa 2016, s. 235.

Przeczytaj również:

Co posadzić w donicach na tarasie? 7 doskonałych roślin tarasowych!
Rośliny w donicach na tarasie powinny kwitnąć jak najdłużej, być mało absorbujące i pięknie się prezentować. Zazwyczaj też muszą dobrze sobie radzić w mocnym, upalnym słońcu. to 7 doskonałych roślin tarasowych, które długo kwitną i wspaniale się prezentują w donicach! Więcej...

Krzewy ozdobne łatwe w uprawie
Dzięki nim możesz stworzyć piękny i zadbany ogród, nie poświęcając wiele czasu na pielęgnację zieleni. Oto 10 krzewów ozdobnych łatwych w uprawie, które sprawdzają się w większości ogrodów! Więcej...

Krzewy ozdobne kwitnące od wiosny do jesieni
Krzewy ozdobne, kwitnące od wiosny do jesieni sprawią, że w Twoim ogrodzie będzie pięknie i kolorowo przez cały sezon ogrodniczy. Warto do ogrodu wybrać szczególnie te łatwe w uprawie, mało wymagające i dobrze sprawdzające się w naszym klimacie. Więcej...