Tawuła japońska - odmiany, uprawa, cięcie, rozmnażanie
Tawuła japońska to szybko rosnący krzew liściasty, który zakwita latem. Niewielkie wymagania i mnogość odmian czynią tawułę japońską idealnym wyborem zarówno do ogrodów jak i na tereny zieleni miejskiej. Zobacz, jak wygląda uprawa tawuły japońskiej i przekonaj się, które odmiany tawuły warto posadzić w ogrodzie.
Tawuła japońska - Spiraea japonica
Fot. pixabay
Jak wygląda tawuła japońska
Tawuła japońska (Spiraea japonica) należąca do rodziny różowatych (Rosaceae) w stanie naturalnym występuje w Chinach, Japonii i Korei. Od lat tawuła cieszy się popularnością także w Europie ze względu na dużą różnorodność w obrębie gatunku oraz niewielkie wymagania.
Tawuła japońska jest krzewem o szerokim pokroju dorastającym do 1,5 m wysokości. Cienkie, wzniesione pędy są pokryte dekoracyjnymi liśćmi, które mogą być lancetowate lub eliptyczne, ostro zakończone. Brzegi blaszki liściowej są podwójnie piłkowane. Liście tawuły japońskiej mogą być żółtozielone wiosną, zielone latem a jesienią czerwonobrązowe. Długo utrzymują się na krzewach.
Drobne kwiaty tawuły japońskiej mają pręciki wyraźnie dłuższe od płatków korony i są zebrane w szczytowe, płaskie baldachy średnicy 10-20 cm. W zależności od odmiany, miododajne kwiaty mają najczęściej różne odcienie różu - od jasnego i pastelowego aż po ciemnoróżowy i purpurowy.
Tawuła japońska - Spiraea japonica
Fot. pixabay
Tawuła japońska - jak szybko rośnie
Tawuła japońska rośnie szybko - przyrasta 20 cm w skali roku. Wysokie odmiany osiągają do 1,5 m wysokości, a karłowe zaledwie do kilkudziesięciu centymetrów. Te drugie rosną znacznie wolniej.
Tawuła japońska - kiedy kwitnie
Tawuła japońska kwitnie na pędach jednorocznych zazwyczaj od czerwca do lipca. Niektóre z odmian mogą kwitnąć do końca sierpnia. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża kwitnienie tawuły japońskiej nawet do września.
Tawuła japońska - Spiraea japonica
Fot. pixabay
Tawuła japońska - odmiany
Tawuła japońska jest spotykana zarówno w ogrodach, jak i w parkach oraz na skwerach. Sprawdza się jako element kompozycji oraz jako roślina okrywowa. Wyższe odmiany tawuły są polecane na swobodnie rosnące, niskie żywopłoty oraz obwódki. Można również uprawiać je w donicach na balkonach lub tarasach. Do najpopularniejszych odmian tawuły japońskiej należą:
Tawuła japońska 'Anthony Weterer' - brązowe, żeberkowane pędy osiągają do 70 cm wysokości. Wąskolancetowate liście zmieniają barwę - młode liście są ciemnoczerwone często z białymi lub żółtymi plamkami, a starsze zielone. Kwiaty mają barwę ciemnoróżową. Odmiana jest polecana do nasadzeń grupowych.
Tawuła japońska 'Crispa' - jest odmianą karłową o kopulastym pokroju osiągającą do 50 cm wysokości. Dekoracyjne liście tawuły są głęboko powcinane, a kwiaty mają kolor różowofioletowy i utrzymują się nawet do września. Roślina może pełnić funkcje okrywowe.
Tawuła japońska 'Dart's Red' - dorasta do 100 cm wysokości i ma amarantowe kwiaty oraz ładne liście - silnie ząbkowane.
Tawuła japońska 'Genpei' syn. 'Shirobana' - o gęstym pokroju dorasta do 100 cm wysokości. Niewielkie, zielone liście mają drobno ząbkowane krawędzie. Kwiaty zebrane w gęste baldachy zmieniają kolor z białego do liliowego - na jednym krzewie w tym samym czasie występują kwiatostany w różnych kolorach.
Tawuła japońska 'Goldflame'
Fot. Wouter Hagens, Public domain, Wikimedia Commons
Tawuła japońska 'Goldflame' - osiąga do 80 cm wysokości i ma szeroki pokrój. Młode liście mają kolor czerwony, starsze są zielonożółte lub jasnozielone. Kwiaty mają barwę różowofioletową.
Tawuła japońska 'Goldmound' - to niska odmiana dorastająca do 60 cm wysokości. Liście są żółte przez cały sezon a kwiaty mają barwę różową. Jest cenną rośliną okrywową.
Tawuła japońska 'Gouldmoud'
Fot. depositphotos
Tawuła japońska 'Golden Princess' - to odmiana o kopulastym pokroju, złotych liściach i różowych kwiatach dorastająca do 50 cm wysokości. Dobrze sprawdza się na terenach zieleni miejskiej.
Tawuła japońska 'Little Princess' - to gęsty krzew osiągający do 60 cm wysokości. Kwiaty mają kolor różowy, a zielone liście jesienią stają się żółtopomarańczowe. Odmiana polecana na swobodne żywopłoty i do ogrodów skalnych.
Tawuła japońska 'Macrophylla' - odmiana dorasta do 150 cm wysokości. Duże liście wiosną mają kolor czerwony, latem zielony a jesienią stają się złote, pomarańczowe i szkarłatne.
Tawuła japońska 'Magic Carpet' - osiąga około 80 cm wysokości. Młode liście mają czerwonopomarańczową barwę, starsze zaś złocistą. Jesienią liście przebarwiają się na purpurowo.
Tawuła japońska 'White Gold' - odznacza się złocistymi liśćmi i białymi kwiatami utrzymującymi się od lipca do września. Krzew ma gęsty pokrój i dorasta do 80 cm wysokości.
Tawuła japońska 'Gold Princess'
Fot. Wouter Hagens, Public domain, Wikimedia Commons
Tawuła japońska - uprawa i wymagania
Uprawa tawuły japońskiej najlepiej udaje się w miejscach słonecznych. Na takich stanowiskach tawuła najładniej przebarwia się i kwitnie, chociaż poradzi sobie także w półcieniu. Tawuła japońska powinna otrzymywać przynajmniej 6 godzin światła dziennie. Im mniej go dostanie, tym słabiej będzie kwitła.
Ten mało wymagający krzew może rosnąć zarówno na glebie piaszczystej jak i na gliniastej, ważne by ziemia była przepuszczalna i lekko wilgotna. Po posadzeniu warto ściółkować krzewy kompostem lub korą ogrodową, żeby utrzymać wilgoć w glebie i dostarczyć składników pokarmowych. Co prawda tawuła japońska dobrze znosi okresowe susze, ale lepiej rośnie regularnie podlewana. Poza nawożeniem organicznym warto wiosną zasilić krzewy, stosując nawozy mineralne uniwersalne albo nawozy dla roślin kwitnących.
Tawuła japońska - Spiraea japonica
Fot. Scrumshus, Public domain, Wikimedia Commons
Tawuła japońska świetnie sprawdza się w miastach i na terenach zieleni publicznej, ponieważ toleruje zasolenie podłoża oraz zanieczyszczone miejskie powietrze.
Mrozoodporna tawuła jest zaliczana do strefy mrozoodporności roślin 4 co oznacza, że znosi mrozy do -34°C i nie wymaga osłaniania na zimę.
Tawuła japońska - cięcie
Żeby tawuła japońska miała gęsty pokrój i obficie kwitła wymaga corocznego, silnego cięcia. Gatunek ten kwitnie latem na pędach tegorocznych, dlatego cięcie tawuły japońskiej należy przeprowadzić wczesną wiosną. Wszystkie pędy ścinamy na wysokości 30 cm nad ziemią. Dzięki temu roślina wytworzy dużo młodych pędów, na których rozwiną się najładniej wybarwione liście i liczne kwiaty.
W okresie kwitnienia warto ścinać na bieżąco przekwitłe kwiatostany tawuły. Zabieg ten przedłuży kwitnienie krzewów.
Tawuła japońska - rozmnażanie
Tawułę japońską można rozmnożyć przez sadzonki półzdrewniałe pobierane po kwitnieniu. Po umieszczeniu ich w doniczkach należy przenieść w słoneczne miejsce i osłonić szkłem lub folią - potrzebują do ukorzenienia wysokiej wilgotności oraz temperatury. Ukorzenione sadzonki można sadzić w wybranym miejscu wiosną lub jesienią kolejnego roku.
mgr inż. Anna Błaszczuk
Przeczytaj również:
- Tawuła wczesna - uprawa, cięcie, rozmnażanie
- Tawuła van Houtte'a - odmiany, uprawa, cięcie, rozmnażanie
- Choroby tawuły. Tawuła nie kwitnie, brązowieje i usycha
Opracowano na podstawie:
1. M. Czekalski, Krzewy i drzewa liściaste, PWRiL, Warszawa 1995, s. 66;
2. M. Czekalski, Liściaste krzewy ozdobne, PWRiL, Poznań 2005, s. 185-186;
3. M. Dąbski, Mini żywopłoty w Działkowiec 8/2010, s. 11-13;
4. P. Latocha, Krzewy dla każdego w Działkowiec 5/2011, s. 18-21.