Stihl Cash Back

Krzewy liściaste zimozielone na żywopłot

Zimozielone żywopłoty to najczęściej żywopłoty iglaste. Jednak jako całoroczne osłony wykorzystać możemy również zimozielone krzewy liściaste. Ten nietypowy element ogrodu, będzie prezentował się interesująco przez cały rok. Często dodatkowym elementem dekoracyjnym zimozielonych liściastych żywopłotów są wiosenne kwiaty oraz utrzymujące się przez zimę kolorowe owoce. Oto 6 najpopularniejszych krzewów liściastych zimozielonych na żywopłoty!

krzewy liściaste zimozielone na żywopłot
Bukszpan to krzew liściasty zimozielony na żywopłot

1. Bukszpan - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) to popularny zimozielony krzew, osiągający wysokość 3-4 m. Liście są sztywne, błyszczące, małe. Bardzo dobrze znosi strzyżenie, dlatego najczęściej uprawiany jest w formie niskich, formowanych żywopłotów obwódkowych. Znosi mrozy, susze i miejskie zanieczyszczenia. Dobrze rośnie na każdej glebie i każdym stanowisku. Odmianą bukszpanu najczęściej wykorzystywaną na żywopłoty jest 'Suffruticosa' o niskim wzroście (do 1 m).

2. Berberys Juliany - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Berberys Juliany (Berberis julianae) - jest to zimozielony gatunek berberysu, osiągający 2-3 m wysokości. Pędy krzewu pokryte są ostrymi, potrójnymi cierniami. Liście są skórzaste, ciemnozielone, błyszczące, ząbkowane, o długości 10 cm. Kwiaty są żółte, zebrane w pęczki po 8-15 sztuk. Kwitnie w V-VI. Owoce granatowe z białym nalotem, utrzymujące się na krzewie przez zimę.

Jest to gatunek najbardziej odporny na niskie temperatury, ze wszystkich zimozielonych gatunków krzewów liściastych. Mimo to w bardzo ostre zimy może przemarzać. Odporny na zanieczyszczenia miejskie. Toleruje wszystkie rodzaje gleb, stanowiska słoneczne i półcieniste. Może być prowadzony swobodnie lub jako żywopłot formowany.

krzewy liściaste zimozielone na żywopłot
Berberys Juliany to doskonały zimozielony krzew żywopłotowy
Fot. depositphotos

3. Mahonia pospolita - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Mahonia pospolita (Mahonia aquifolium) to zimozielony krzew o licznych, wyprostowanych pędach, dorastający do 1 m wysokości. Liście są pierzasto złożone, sztywne, grube i kłujące, jesienią i na przedwiośniu przebarwiają się na brunatnoczerwony kolor. Kwitnie w VI-V, żółtymi, pachnącymi kwiatami zebranymi w gęste grona. Owoce są kuliste, granatowo niebieskie, z woskowym nalotem, dojrzewające we IX.

mahonia pospolita - krzew liściasty zimozielony na żywopłot
Mahonia pospolita - krzew liściasty zimozielony na żywopłot
Fot. Syp, Public Domain, Wikimedia Commons

Mahonia pospolita może być uprawiana w stanowisku słonecznym, półcienistym lub cienistym. Wymaga gleb wilgotnych, lekkich i kwaśnych. Krzewy są odporne na niskie temperatury i szybko się regenerują po szkodzeniach mrozowych. Dobrze rosną w warunkach klimatycznych Polski. Żywopłoty z mahonii powinny być prowadzone bez formowania. Szczególnie polecaną na żywopłoty jest odmiana mahonii 'Smaragd'- wiosną liście w kolorze miedzianym, zachowuje zwarty pokrój.

4. Ognik szkarłatny - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to gęsty, ciernisty zimozielony krzew osiągający 2 m wysokości. Liście karbowano-piłkowane, ciemnozielone i błyszczące. Kwitnie w V-VI białymi kwiatami o małych walorach dekoracyjnych. Główną ozdobą ogników są jaskrawo wybarwione, bardzo liczne owoce dojrzewające VII i utrzymujące się aż do XII.

krzewy liściaste zimozielone na żywopłot
Zimozielony żywopłot liściasty z krzewów ognika
Fot. depositphotos

Ognik ma przeciętne wymagania glebowe i dobrze znosi zanieczyszczenia miejskie. Krzewy najlepiej sadzić w miejscach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od silnych mroźnych wiatrów. Drewno ognika jest twarde, ale dobrze znosi przycinanie. Zwarta budowa krzewu, liczne pędy, zaopatrzone w ostre ciernie oraz kolorowe owoce tworzą wyjątkowo dekoracyjne ogrodzenie. Do zakładania żywopłotów wykorzystuje się najczęściej odmiany: 'Orange glow' (owoce pomarańczowoczerwone), 'Soleil d'Or' (owoce jaskrawo żółte) i 'Red Column' (owoce jaskrawo czerwone).

5. Ostrokrzew Meservy - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Ostrokrzew Meservy (Ilex x meserveae) to zimozielony krzew o zwartym pokroju, dorastający do 2 m wysokości. Liście są sztywne, skórzaste, cierniste, ciemnozielone, o 3,5 cm długości.

Ostrokrzew kolczasty - krzew liściasty zimozielony na żywopłot
Ostrokrzew to kolejny krzew na zimozielony żywopłot
Fot. sxc.hu

Ostrokrzewy to rośliny dwupienne. Aby uzyskać owoce, podczas zakładania żywopłotu z ostrokrzewu, należy sadzić osobniki męskie i żeńskie. Na osobnikach żeńskich rozwijają się intensywnie czerwone, kuliste owoce, utrzymujące się na krzewach aż do wiosny. Może rosnąc na stanowiskach słonecznych i półcienistych, osłoniętych od wiatru. Jest odpory na mrozy. Na żywopłoty wykorzystać można odmiany szybko regenerujące się po silnym cięciu, np.: 'Blue Prince' (odmiana męska) i 'Blue Princess' (odmiana żeńska).

6. Laurowiśnia wschodnia - krzew liściasty zimozielony na żywopłot

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) to zimozielony krzew pochodzący z rejonu Morza Śródziemnego. W Polsce laurowiśnia wschodnia dorasta do 4 m wysokości. Powinna być uprawiana jedynie w cieplejszych rejonach naszego kraju.

Laurowiśnia wschodnia - krzew liściasty zimozielony na żywopłot
Laurowiśnia - krzew liściasty zimozielony na żywopłot
Fot. depositphotos

Liście laurowiśni są eliptyczne, podobne do liści laurowych, długie (5-15 cm), skórzaste, zimozielone. Kwitnie w V białymi, pachnącymi kwiatami, zebranymi w sterczące kwiatostany. Preferuje gleby żyzne i wilgotne oraz stanowiska cieniste i półcieniste. Laurowiśnia często przemarza w bezśnieżne zimy, ale szybko się regeneruje po przycięciu i dobrze znosi formowanie. Na żywopłoty nadaje się szczególnie karłowa odmiana 'Otto Luyken', dorastająca do 1 m wysokości.



Opracowano na podstawie:
1. P. Klock, Żywopłoty. Rośliny pnące i osłonowe, Wydawnictwo RM, Warszawa 2011, str. 26;
2. W. Wałęza, Żywopłoty, RWRiL, Warszawa 2002, str. 27, 29-30, 47-48, 49-50;
3. J. Waźbińska, Z. Kawecki, B. Płoszaj, Drzewa i krzewy liściaste, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2008, str. 226-227, 237-238, 247-248.

Przeczytaj również: