Stihl Cash Back
Strona główna / Kwiaty w domu / Juka domowa - pielęgnacja, rozmnażanie, choroby

Juka domowa - pielęgnacja, rozmnażanie, choroby

Juka domowa jest jedną z roślin doniczkowych najczęściej uprawianych w naszych domach. Jej ozdobę stanowią sztywne łodygi zakończone rozetą wąskich, szpiczastych liści, dzięki którym wygląd rośliny jest bardzo egzotyczny. Do tego juka domowa jest stosunkowo mało wymagająca i łatwa w uprawie. Zobacz jak wygląda pielęgnacja juki domowej uprawianej w doniczce, czy możliwe jest rozmnażanie juki domowej w warunkach amatorskich, a także czy twojej roślinie mogą zagrażać jakieś choroby juki domowej.

Juka domowa
Juka domowa

Jako juka domowa najczęściej uprawiana jest juka słoniostopa (Yucca elephantipes). Jest to roślina doniczkowa tworząca kępy spiczastych liści wyrastających z grubego pnia różnej wysokości. Matowo zielone, wstążkowate liście są mniej lub bardziej sztywne. Młode liście są wyprostowane, później mogą się wyginać. Juka domowa jest bardzo wytrzymałą rośliną, warto jednak wiedzieć jak ją pielęgnować aby ładnie się prezentowała przez wiele lat.

Juka domowa - pielęgnacja

Juka domowa zagościła w naszych mieszkaniach dosyć niedawno, bo w latach 70. Sylwetką przypomina palmę i stanowi egzotyczny akcent w domu. Juka domowa jest dość łatwa w pielęgnacji ale musimy pilnować aby miała dostatecznie dużo światła, a podlewanie nie było zbyt obfite. To są dwie przyczyny najczęściej prowadzące do zniszczenia rośliny. Latem można jukę trzymać na zewnątrz, np. na tarasie, chroniąc ją przed bezpośrednim słońcem.

Juka domowa potrzebuje świeżego powietrza. Powinno się unikać pomieszczeń dusznych. W pielęgnacji juki domowej należy pamiętać o jej regularnym podlewaniu. Ziemia musi być wilgotna, ale nigdy nie mokra. Wystarczy podlewać jukę co 10 dni, pozwalając aby pomiędzy podlewaniami wierzchnia warstwa ziemi przeschła. Juka domowa dobrze znosi wysokie temperatury, nawet powyżej 20&176;C. Jedynie na zimę warto roślinie zapewnić nieco niższą temperaturę - około 15°C (dbajmy jednak aby nigdy temp. nie spadała poniżej 10°C!). Wówczas można też ograniczyć częstotliwość podlewania - co 15 dni. Na początku sezonu wegetacyjnego można zasilić jukę dawką nawozu wieloskładnikowego do roślin doniczkowych.

Czy juka jest trującaCzy juka jest trująca?
Juki to bardzo popularne i łatwe w uprawie rośliny ozdobne. Wiele osób jednak pyta czy juka jest trująca i czy posiadanie tej rośliny jest bezpieczne dla dzieci i zwierząt domowych. Sprawdziliśmy zatem jakie są trujące, uczulające lub inne niebezpieczne właściwości juki. Więcej...

Juka domowa - rozmnażanie

Rozmnażanie juki domowej polega na pobraniu z rośliny matecznej sadzonek pędowych. Innymi słowy - od zdrewniałego pnia odcinamy młodą rozetkę liściową. Zabieg ten najlepiej wykonać wiosną. Sadzonki odcinamy używając ostrego noża, a ranę po cięciu na roślinie matecznej smarujemy węglem aktywnym. Z sadzonki usuwamy dolne liście i zanurzamy koniec sadzonki w ukorzeniaczu. Potem wkładamy sadzonkę w dołek przygotowany w podłożu do sadzonkowania, delikatnie je ugniatamy. Doniczka powinna być wypełniona mieszanką podłoża na bazie torfu i piasku (2:1).

Następnie rozmnażane juki ustawiamy w miejscu umiarkowanie oświetlonym, z dala od bezpośredniego słońca, dbając o ciepłą temperaturę (powyżej 20°C). Warto pamiętać, by świeżo posadzonej roślinie zapewnić dużo wilgoci, np. stale zraszać lub okryć namiotem z folii. Po upływie 1 - 1,5 miesiąca ukorzenione sadzonki można przesadzać do większych doniczek, wypełnionych ziemią dla palm, juk i dracen.

Sadzonki juki domowej można też ukorzeniać zanurzając ich końce w naczyniu z wodą i posadzić do ziemi, gdy wypuszczą korzonki. Jeżeli posiadamy roślinę o bardzo wysokim pniu, można go pociąć na fragmenty ok. 10 cm, w taki sposób aby każdy z nich zawierał przynajmniej jeden pączek (z którego wyrosną liście). Górną część każdego fragmentu pnia smarujemy węglem drzewnym, a dolną zanurzamy w ukorzeniaczu i wsadzamy do ziemi. Jak zatem widać, istnieje kilka różnych sposobów na rozmnażanie juki domowej.

Juka domowa - choroby

W uprawie juki niekiedy pojawiają się pewne problemy, które mogą świadczyć o obecności chorób juki domowej. Starajmy się odróżnić naturalne zmiany fizjologiczne od chorób pochodzenia grzybowego czy bakteryjnego. Błędna diagnoza i stosowanie niewłaściwego preparatu może przyśpieszyć zamieranie rośliny. Już podczas kupowania juki należy zwrócić uwagę czy jej liście są dobrze rozwinięte, zdrowe, bez przebarwień.

Jeśli liście juki domowej żółkną u podstawy pióropusza, pojedynczo usychają i opadają, świadczyć to może o normalnym zjawisku powstawania pnia. Jeśli jednak zjawisko to jest bardzo intensywne, oznacza to, iż nadmiernie podlewamy roślinę i dostarczamy jej za mało światła. Liście są przez to odbarwione i wiotkie. Z kolei zbyt wysoka temperatura w pokoju, a przy tym zbyt niska wilgotność powietrza, powodują, że końce liści juki brązowieją i usychają.

Z chorób infekcyjnych juki bardzo niebezpieczna jest miękka zgnilizna bakteryjna juki. W przypadku tej choroby liście brązowieją w kierunku od nasady do wierzchołka, tkanki miękną i wydziela się nieprzyjemny zapach. Miękną też fragmenty kłodziny. Niestety porażonej rośliny nie da się uratować, trzeba ją wyrzucić, a inne juki rosnące w pobliżu zapobiegawczo opryskać 2-3 razy biopreparatem Biosept Active przemiennie ze środkiem Miedzian 50 WP.

Zgnilizna kłodziny juki może mieć też podłoże grzybowe. W takim wypadku kłodzina ciemnieje u nasady, a zmiana przesuwa się ku górze. Kora zaczyna łatwo odchodzić od drewna. Czasem widać też brązowawe strzępki grzybni. Roślinie można pomóc stosując oprysk i podlewając także doglebowo preparatem Topsin M 500 SC. Jeżeli objawy choroby zauważyliśmy zbyt późno, rośliny nie da się już uratować.

Okrągłe lub podłużne plamy na liściach juki, początkowo szare lub brązowe, z czasem ciemniejące, mogą świadczyć o plamistości liści juki lub antraknozie. Nie musimy uczyć się rozróżniania tych dwóch chorób, gdyż zwalcza się je identycznie. Porażone liście trzeba usunąć, a roślinę opryskać środkiem Biosept Active naprzemiennie z fungicydem Score 250 EC lub, wymienionym już wcześniej, Topsin M 500 SC. W sumie trzeba zrobić 3 opryski w odstępach około 10 dni.

Pamiętajmy, że na czas wykonywania oprysków roślinę trzeba wynieść poza pomieszczenia mieszkalne.

Przeczytaj również:

Opracowano na podstawie: Lancaster R., Które rośliny pokojowe gdzie, Wydawnictwo Świat Książki, s. 87; Berthelot M., Rośliny doniczkowe, Wydawnictwo Klub dla Ciebie, s. 184, 185; G. Łabanowski, L. Orlikowski, A. Wojdyła, Jak pielęgnować rośliny doniczkowe - choroby i szkodniki, Multico, Warszawa 2011, s. 98-100. Fot. depositphotos