Wierzba japońska całolistna "Hakuro Nishiki"

Wierzba japońska całolistna (Salix integra) "Hakuro Nishiki" to atrakcyjny krzew o barwnym ulistnieniu, spotykany zazwyczaj w formie szczepionej na pniu, z atrakcyjną kulistą koroną. Nadaje się do uprawy zarówno w ogrodach, jak i w donicach na balkonach i tarasach. Jest to ciekawa propozycja dla osób poszukujących roślin o atrakcyjnym wyglądzie, a przy tym dość łatwych w uprawie. Oto wszystko, co trzeba wiedzieć o uprawie wierzby japońskiej 'Hakuro Nishiki'!

Pięknie wybarwione, młode liście wierzby "Hakuro Nishiki"

Wierzbę japońską "Hakuro Nishiki" na ogół znamy właśnie jako roślinę pienną, szczepioną na podkładce i prawdopodobnie niewielu z nas wie, że w naturze rośnie ona w formie kulistego, luźnego krzewu, o przewieszających się gałązkach. Możemy oczywiście poeksperymentować i poprowadzić ją w taki właśnie naturalny sposób (jako krzew), wykonując sadzonkę z dorosłej rośliny, gdyż pędy łatwo się ukorzeniają. Będzie wtedy stanowić ozdobę niższego pietra ogrodu.

Najczęściej jednak wierzby "Hakuro Nishiki" są spotykane jako krzewy szczepione na pniu, czyli podkładce z silnie rosnącego gatunku wierzby. Przybierają wówczas formę miniaturowych drzewek.

Wysokości podkładek bywają bardzo różne, zwykle w przedziale od 0,5 do 1,7 m. Kiedy jednak dokonujemy zakupu, zdecydujmy się na taką wysokość, jaka nam najbardziej odpowiada. Niech nas nie zmyli siła wzrostu podkładki, bo po zaszczepieniu na niej wierzby, więcej nie urośnie i pozostanie takiej wysokości, jak w dniu zakupu. Za to zaszczepiona wierzba japońska na pewno rosnąć będzie i to osiągając koronę nawet 3-metrowej średnicy. Oczywiście o ile zechcemy, gdyż formowanie tej rośliny według naszych potrzeb i gustów może być bardzo interesującym zajęciem.

Ze względu na swoją szczególną urodę wierzba całolistna "Hakuro Nishiki" najlepiej prezentuje się jako soliter np. na trawniku lub ewentualnie posadzona na tle zieleni innych roślin. Pędy tej wierzby są brązowo-czerwone, natomiast liście wielobarwne. Młode wiosenne listki mają kolor biało-różowo-zielony, natomiast z czasem zmienią barwę na biało-zieloną i takie pozostają przez większą część sezonu. Bazie są bardzo małe i pojawiają się na przełomie marca oraz kwietnia, przed liśćmi. Zaraz po zakończeniu kwitnienia możemy zabrać się za jej formowanie.

Kulista forma wierzby japońskiej, ukształtowana przez wielokrotne cięcie w sezonie

Uprawa wierzby japońskiej

Jednak zanim przejdziemy do sposobu cięcia, przyjrzyjmy się wymaganiom i najważniejszym warunkom uprawy tej miniaturowej piękności. Jak większość wierzb, wierzba japońska wymaga stanowiska słonecznego i nie idzie na kompromis w tym zakresie. W cieniu będzie rosła bardzo słabo, a często może nawet chorować lub zasuszać końcówki liści. Również barwa liści nie będzie tak intensywna, jak u rośliny posadzonej na stanowisku słonecznym.

Nie toleruje też przesuszania, dlatego należy pamiętać o częstym podlewaniu. Aby ułatwić sobie zadanie, możemy wyściółkować glebę wokół podstawy pnia. Taki zabieg nie tylko ograniczy parowanie wody, ale też rozwój chwastów. Ponieważ wierzba japońska lubi też zwiększoną wilgotność powietrza, warto od czasu do czasu zraszać jej liście.

Wierzba 'Hakuro Nishiki' nie wymaga wyjątkowych gleb, natomiast ma dość wysokie wymagania pokarmowe. Dlatego bardzo ważne jest regularne nawożenie wierzby japońskiej. W tym celu możemy użyć kompost, a jeśli go nie posiadamy - gotowe mieszanki nawozowe, takie jak np. Azofoska. Stosując nawozy mineralne, pamiętajmy jednak aby od czasu do czasu uzupełniać je nawożeniem organicznym.

Generalnie wierzba japońska "Hakuro Nishiki" jest dość odporna na mróz, chociaż w bardzo surowe zimy może czasem podmarzać. Nie musimy jej szczególnie okrywać na zimę, z małym wyjątkiem młodych egzemplarzy, u których na okres zimy trzeba zapbezpieczyć miejsce szczepienia.

Ważne! U młodych wierzb przez pierwsze 2-3 lata uprawy, warto na zimę zabezpieczyć miejsce szczepienia, gdyż właśnie ta część rośliny jest najwrażliwsza na mrozy w początkowych latach wzrostu.

Wierzba w doniczce

W przypadku wierzby japońskiej "Hakuro Nishiki" możemy pokusić się o uprawę w pojemniku lub doniczce, wtedy drzewko będzie stanowiło piękną ozdobę naszego tarasu. Oczywiście pojemnik musi być odpowiedniej wielkości, w stosunku do rozmiarów drzewka. Jeśli dobierzemy zbyt mały, roślina nie będzie dobrze rosła, a podmuchy wiatru łatwo mogą ją przewrócić. Jednak taka uprawa wymaga od nas nieco więcej wysiłku. Musimy bardzo pilnować wilgotności podłoża i częstego nawożenia, a także solidnego zabezpieczenia pojemnika przed mrozami. Na zimę należy obłożyć go słomą, okręcić grubą włókniną lub osłonić kawałkami styropianu. Biorąc pod uwagę wszystkie zalety tej pięknej rośliny, nie dziwi fakt, iż jest ona bardzo popularna i można ją spotkać w większości naszych ogrodów.

Cięcie wierzby japońskiej

Jak większość wierzb, omawiana przez nas odmiana 'Hakuro Nishiki' również dobrze znosi cięcie. Cięcie wierzby japońskiej wpływa bardzo pozytywnie na zagęszczenie korony oraz pojawianie się coraz to nowych pędów z młodymi, ozdobnymi liśćmi. W odróżnieniu jednak od innych rodzajów wierzb, formy miniaturowe i pienne potrzebują wielokrotnego cięcia w czasie sezonu. Wierzbę japońską "Hakuro Nishiki" możemy przycinać nawet co miesiąc, o ile uznamy, że tego wymaga. Wielu ogrodnikom może wydawać się, że to bardzo często, ale ta odmiana wierzby naprawdę dobrze znosi, a nawet wręcz lubi tak częste przycinanie.

Cięcie wierzby japońskiej

W pierwszym roku pędy tniemy bardzo silnie, na długość około 20 cm lub kilku oczek, natomiast późniejsze cięcia są już uzależnione od tego, jak dużą koronę chcemy uzyskać. Należy tylko pamiętać, aby nie była ona zbyt duża w stosunku do pnia utworzonego przez podkładkę, gdyż wiatry mogą wówczas łatwo złamać drzewko. Nie tnijmy też zbyt daleko od poprzedniego cięcia. Korona powinna się krzewić stopniowo i w miarę równomiernie. Cięcia dokonujemy ostrym sekatorem, tuż nad oczkiem (zaraz ponad parą liści). Cięcie pod oczkiem spowoduje, że na naszej kulistej wierzbie będą wystawały nieładnie wyglądające, nagie kawałeczki pędów.

Wierzba pozostawiona sama sobie, nie osiągnie formy zwartej, zgrabnej kuli, a będzie tworzyła bardzo luźną koronę, z lekko przewieszającymi się pędami. Czyli podobnie, jak rośnie w naturze. Można ją oczywiście i w taki sposób poprowadzić, jednak wtedy dość częstym zjawiskiem jest ogałacanie się z liści części pędów. Taki pęd posiada zupełnie "łyse" fragmenty, a kiedy podobnych gałązek jest więcej, korona znacznie traci na swej atrakcyjności.

• Cięcie wierzby. Jak i kiedy przycinać wierzbę?
• Choroby i szkodniki wierzb. Dlaczego wierzba usycha i żółkną jej liście?
• Wierzba miniaturowa szczepiona na pniu

Formowanie regularnej, okrągłej korony, wymaga naturalnie nieco wprawy i czasu. Ale na pewno nie należy się zrażać pierwszymi niepowodzeniami, gdyż już za 4 tygodnie można poprawić wszystkie błędy. I tak właściwie przez cały sezon, aż do sierpnia. Wtedy postarajmy się przyciąć wierzbę po raz ostatni, żeby przed nadejściem zimy miała możliwość zregenerowania się i przygotowania do okresu spoczynku.

Choroby i szkodniki

Tej odmianie wierzby japońskiej mogą zagrażać choroby grzybowe, takie jak rdza, zamieranie pędów i czerniak oraz szkodniki, takie jak mszyca wierzbowa, pienik wierzbowy czy przędziorek wierzbowiec. Po zauważeniu tych szkodników zazwyczaj trzeba wyciąć uszkodzone fragmenty pędów oraz opryskać odpowiednimi preparatami ochronnymi. Szczepione wierzby chętnie zasiedla też krytoryjek olchowiec.

Katarzyna Józefowicz

Przeczytaj także:

• Choroby wierzby płaczącej
• Drzewa ozdobne do małego ogrodu
• Wierzba Iwa - odmiany, uprawa, cięcie, rozmnażanie
• Wierzba mandżurska - uprawa, cięcie, rozmnażanie, choroby