Śnieżyca wiosenna - sadzenie, uprawa, czym różni się od przebiśniegu
Śnieżyca wiosenna to roślina cebulowa, która doskonale nadaje się do uprawy w przydomowych ogrodach i parkach. Można ją też sadzić do doniczek. Wczesne kwitnienie oraz mrozoodporność sprawiają, że śnieżyca jest popularną rośliną cenioną w naszym kraju. Zobacz, jak wygląda sadzenie i uprawa śnieżycy wiosennej w ogrodzie. Wyjaśniamy też czym różni się śnieżyca wiosenna od przebiśniegu.
Śnieżyca wiosenna - Leucojum vernum
Fot. pixabay
Śnieżyca wiosenna - występowanie
Śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) jest byliną cebulową należącą do rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae). Naturalnie występuje na południu i wschodzie Europy, w tym także w Polsce, gdzie można ją spotkać w wilgotnych lasach liściastych.
Warto wiedzieć!
W naszym kraju śnieżyca wiosenna jest objęta częściową ochroną gatunkową co oznacza, że nie wolno zrywać, pozyskiwać oraz niszczyć jej naturalnych siedlisk. Rośliny do ogrodu możemy pozyskiwać wyłącznie poprzez zakup cebulek lub sadzonek śnieżycy w sklepach ogrodniczych.
Jednym z miejsc, które warto odwiedzić, żeby zobaczyć efektownie kwitnące łany karpackiej śnieżycy wiosennej (Leucojum vernum var. Carpaticum) jest rezerwat dedykowany tej roślinie znajdujący się w Dwerniczku w powiecie bieszczadzkim. W 2001 roku na powierzchni prawie 5 ha utworzono tam rezerwat florystyczny pod nazwą "Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku", którego celem jest ochrona karpackiej śnieżycy.
Śnieżyca wiosenna - Leucojum vernum
Fot. pixabay
Jak wygląda śnieżyca wiosenna?
Śnieżyca wiosenna dorasta do 30 cm wysokości. Wczesną wiosną z kulistych cebul wyłaniają się ciemnozielone, wąskie, odziomkowe liście oraz wzniesione, nagie pędy kwiatostanowe zwykle z jednym kwiatem. Od marca do kwietnia roślina kwitnie dzwonkowatymi, sześciopłatkowymi śnieżnobiałymi kwiatami. Każdy płatek ma blisko szczytu delikatną, żółtozieloną plamkę.
Po przekwitnieniu śnieżycy jej liście pozostają jeszcze na kilka tygodni aby potem powolnie zaschnąć. W tym czasie roślina gromadzi w cebuli substancje odżywcze niezbędne do kwitnienia w przyszłym roku.
Śnieżyca wiosenna - Leucojum vernum
Fot. pixabay
Śnieżyca wiosenna a przebiśnieg - różnice
Śnieżyca wiosenna (Leucojum vernum) i śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis) to dwie różne rośliny z rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae). Kwitną wczesną wiosną i mają dzwonkowate, białe kwiaty, ale to tyle z podobieństw. Oto główne różnice między śnieżycą wiosenną a przebiśniegiem:
- Okres kwitnienia - śnieżyca wiosenna kwitnie od marca do kwietnia a kwiaty przebiśniegu pojawiają się już w styczniu lub lutym.
- Wysokość - śnieżyca dorasta do 30 cm wysokości a mniejszy przebiśnieg do 20 cm;
- Kwiaty - kwiaty śnieżycy są nieco większe niż u przebiśniegów, są dzwonkowate a ich symetryczne, płatki mają identyczną wielkość. Na końcach płatków śnieżycy znajdują się żółtozielone plamki. Natomiast smuklejsze kwiaty przebiśniegu mają płatki w dwóch okółkach - zewnętrzne są wydłużone a wewnętrzne krótsze i zwieńczone zielonym ornamentem;
- Liście - liście śnieżycy są równowąskie, długości 10-15 cm, a przebiśniegu szarozielone, i wąskie - mają 6 mm szerokości i do 20 cm długości.
Śnieżyca wiosenna a przebiśnieg - różnice
Fot. pixabay
Śnieżyca wiosenna - sadzenie
Cebulki śnieżycy wiosennej sadzi się w sierpniu i wrześniu, aby zdążyły się ukorzenić przed zimą. Sadzimy je w grupach po 5-10 cebul na głębokości około 6-10 cm zależnie od wielkości cebulek. Odległość między nimi powinna wynosić około 10-15 cm.
Śnieżyca wiosenna - uprawa
Uprawa śnieżycy wiosennej najlepiej udaje się w półcieniu lub cieniu, w miejscach, które przypominają jej naturalne środowisko, czyli wilgotne lasy, brzegi rzek lub łąki. Można ją sadzić pod drzewami liściastymi, gdzie ma dostęp do rozproszonego światła, zanim liście na drzewach w pełni się rozwiną. Roślina preferuje wilgotne, dobrze przepuszczalne gleby, próchnicze i żyzne. Śnieżyca wiosenna jest gatunkiem mrozoodpornym rosnącym w jednym miejscu przez wiele lat. Co więcej - nie należy wykopywać cebul i jej przesadzać, gdyż znosi to bardzo źle.
Śnieżyca wiosenna - Leucojum vernum
Fot. pixabay
Ta wcześnie kwitnąca bylina cebulowa wymaga wilgotnej gleby, szczególnie w okresie wegetacyjnym. Dlatego ważne jest jej regularne podlewanie śnieżycy wiosennej wczesną wiosną, w okresie najintensywniejszego wzrostu. Należy przy tym unikać zastoju wody, która może prowadzić do gnicia cebulek.
Żeby zaspokoić wymagania pokarmowe śnieżycy warto jesienią wyściółkować ziemię warstwą kompostu, a wiosną zastosować uniwersalny, wieloskładnikowy nawóz mineralny.
Po przekwitnięciu śnieżycy należy pozwolić liściom w sposób naturalny zżółknąć i zaschnąć. Dzięki nim podziemne cebule gromadzą substancje odżywcze, co pozwala roślinie lepiej przetrwać zimę i zakwitnąć w kolejnym sezonie. Dlatego nie należy ścinać liści śnieżycy zbyt wcześnie, gdyż może to osłabić organy podziemne rośliny.
Śnieżyca wiosenna - rozmnażanie
Rozmnażanie śnieżycy wiosennej jest bardzo proste - w sierpniu lub wrześniu wykopujemy z ziemi cebule, rozdzielamy je i bezzwłocznie sadzimy w wybranym miejscu.
W sklepach ogrodniczych można również kupić cebule śnieżycy wiosennej gotowe do posadzenia. Nie kupimy natomiast nasion, gdyż te bardzo słabo się przechowują. Roślina może jednak samoistnie się rozmnażać właśnie poprzez nasiona.
Przeczytaj również:
- Kwiaty cebulowe sadzone jesienią
- Ogród biały - rośliny kwitnące na biało, białe owoce i liście
- Kwiaty cebulowe, które zimują w gruncie i nie trzeba ich wykopywać!
Opracowano na podstawie:
1. K. Heimberger-Preisler, Rośliny cebulowe, Wydawnictwo Hachette Livre Polska Sp. z o.o., Warszawa 2002, s. 50;
2. J. Krause, Zaplanuj wiosnę w Działkowiec 10/2013, s. 16-17;
3. J. Krause, Cebulowe non stop w Działkowiec 3/2014, s. 6-8;
4. J. Marcinkowski, Byliny ogrodowe, PWRiL, Warszawa 2002, s. 290.
