Stihl Cash Back
Strona główna / Rośliny ozdobne / Choina kanadyjska - odmiany, uprawa, cięcie, choroby

Choina kanadyjska - odmiany, uprawa, cięcie, choroby

Choina kanadyjska to malownicze drzewo iglaste, pięknie komponujące się z innymi roślinami w ciemnym i wilgotnym zakątku ogrodu. Ceniona jest ze względu na nietypowy, płaczący pokrój korony, który nadaje jej bajkowego uroku. Zobacz jak wygląda uprawa choiny kanadyjskiej i kiedy przeprowadzić cięcie tego drzewa aby ładnie rosło. Poznaj ciekawe odmiany choiny kanadyjskiej, które warto posadzić w ogrodzie i dowiedz się jakie choroby mogą atakować to drzewo.

choina kanadyjska
Choina kanadyjska - Tsuga canadensis
Fot. Botaurus Stellaris, Public Domain, Wikimedia Commons

Jak wygląda choinka kanadyjska?

Choina kanadyjska (Tsuga canadensis), znana również pod nazwą cykuta kanadyjska, jest gęstym zimozielonym drzewem iglastym, pochodzącym z Ameryki Północnej. Należy do rodziny sosnowatych (Pinaceae). W środowisku naturalnym drzewo to porasta wilgotne lasy, skalne zbocza, zalesiona wąwozy i doliny potoków. Choina kanadyjska dorasta do 20-30 m wysokości, jednak jej wzrost jest bardzo powolny. Drzewa mają cienki pień, bardzo często rozdzielony, z kilkoma przewodnikami. Tworzą gęste, zwarte korony, o stożkowatym pokroju, z często przekrzywionym czubkiem i lekko zwieszającymi się gałęziami.

Choina kanadyjska wytwarza najmniejsze igły wśród wszytskich roślin z rodziny sosnowatych. Mają one maksymalnie 1,5-1,8 cm. Igły choiny kanadyjskiej są ciemnozielone, ostre i płaskie, na spodniej stronie mają dwa wyraźnie widoczne jasne paski (podobnie jak u jodły). Szyszki choiny kanadyjskiej są drobne (1-1,5 cm), zwisające na końcach bocznych pędów.

Choina kanadyjska jest w Polsce gatunkiem mało znanym i rzadko uprawianym. Najczęściej sadzi się ją w parkach, ale nadaje się również do dużych ogrodów przydomowych. Można sadzić ją pojedynczo lub w grupach, także mieszanych gatunkowo, oraz uprawiać ją w formie żywopłotu. W naszym kraju najlepsze warunki dla uprawy choiny kanadyjskiej panują na Pomorzu Zachodnim.

Choina kandyjska - odmiany

Odmiany choiny kanadyjskiej to zwykle karłowe krzewy, różniące się między sobą zabarwieniem igieł i pokrojem. Przegląd najciekawszych odmian choiny kanadyjskiej przedstawiamyw tabeli, która pomoże wybrac odmianę o pożądanych cechach.

cyprysik Lawsona odmiany

Pobierz zestawienie odmian choiny kanadyjskiej w wersji do wydrukowania:

Choina kanadyjska - wymagania, uprawa, cięcie

Choinę kanadyjską należy uprawiać w miejscach cienistych lub półcienistych. Jest to jeden z nielicznych gatunków iglastych doskonale znoszących zacienienie. W pełnym słońcu igły choiny kanadyjskiej bledną, szczególnie u jej odmian karłowych. Choina kanadyjska lubi klimat chłodny, leśny, z dużą ilością opadów. Jest całkowicie mrozoodporna.

Do prawidłowego rozwoju choina kanadyjska wymaga miejsc z wysoką wilgotnością gleby i powietrza. Najlepiej czuje się posadzona nad brzegami stawu, strumienia lub większych oczek wodnych. Preferuje gleby lekko kwaśne (pH 5,6 - 6,5), gliniaste, żyzne i długo utrzymujące wilgoć. Z powodu płytkiego systemu korzeniowego bardzo źle znosi suszę. Dlatego należy zapewnić jej grubą warstwę ściółki, chroniącą glebę przed nadmiernym wyparowywaniem wody. Choina kanadyjska posadzona w złych warunkach brązowieje, zrzuca igły i zamiera.

Choina kanadyjska dobrze reaguje na przycinanie. Dzięki temu można z niej utworzyć formowany żywopłot. Cięcie formujące choiny kanadyjskie najlepiej przeprowadzać w marcu-kwietniu.

Większość odmian choiny kanadyjskiej to formy karłowe, nie wymagające regularnego przycinania. Krzewom tym wystarczy jedynie coroczne cięcie korygujące (usuwanie pojedynczych gałązek), które można przeprowadzić latem. Cięcie choiny kanadyjskiej najlepiej przeprowadzać po deszczu, gdy wilgotność powietrza jest wysoka. Dzięki temu cięte drewno nie odbarwi się na różowy kolor, co często zdarza się gdy roślina jest zbyt sucha.

choina kanadyjska
Choina kanadyjska 'Sargentii'
Fot. Henryhartley, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons

Choina kanadyjska - choroby

Choina kanadyjska w Polsce jest dość rzadko atakowana przez choroby i szkodniki. Najczęściej cierpi z powodu przesuszenia, upału lub od nadmiaru słońca. Czynniki te powodują żółknięcie, brązowienie i opadanie igieł choiny kanadyjskiej. Szczególnie niebezpieczna dla choiny kanadyjskiej jest przedłużająca się susza, która prowadzi do całkowitego żółknięcia, a następnie ogołocenia drzewa z igieł.

Starsze drzewa choiny kanadyjskiej podatne są na opieńkę miodową (Armillaria mellea). Ten grzyb wywołuje chorobę o nazwie opieńkowa zgnilizna korzeni. Choroba ta powoduje białą zgniliznę drewna i powolne obumieranie drzewa. Drzewo w miejscu zakażenia wydziela duże ilości żywicy. W ostatnim etapie choroby, porażone drzewo rodzi duże ilości szyszek. Zarażone przez grzyb drzewa należy usunąć z nasadzeń.

Choina kanadyjska może być atakowana przez przędziorki (Tetranychidae). Pierwszym objawem ich obecności są delikatne pajęczynki na gałązkach. Igły choiny kanadyjskiej stają się brązowe i osypują się. Objawy żerowania przędziorków na choinie kanadyjskiej najpierw widoczne są na wewnętrznych gałęziach znajdujących się w dolnej części korony. Objawy stopniowo rozprzestrzeniają się na zewnątrz i w górę korony. Przy dużej liczbie szkodników, pomiędzy igłami choiny kanadyjskiej widoczna jest delikatna pajęczynka.

Groźnym szkodnkiem choiny kanadyjskiej jest mszyca świerkowa (Elatobium abietinum). Owady te są trudne do zauważenia, ponieważ są zielone, bardzo małe i żerują na spodnich stronach igieł. Nie zwalczana przez długi czas mszyca świerkowa może doprowadzić do utraty igieł na części lub nawet na całej roślinie. Pierwszym objawem żerowania tych szkodników jest żółknięcie pojedynczych igieł, co ma miejsce na początku wiosny. Mszyca świerkowa najczęściej żeruje na starszych igłach, które opadają. Młode przyrosty natomiast pozostają zielone.

Do zwalczania mszyc i przędziorków na choinie kanadyjskiej należy stosować specjalistyczne preparaty przeciwko szkodnikom, takie jak Emulpar 940 EC lub Emulpar Iglaki (dawkowanie 90-120 ml preparatu/10 l wody).



Przeczytaj również:

Opracowano na podstawie: J. Waźbińska, Z. Kawecki, B. Płoszaj, Drzewa i krzewy iglaste, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2008, str. 175-176; Praca zbiorowa pod red. J. Filipczak, Katalog Roślin, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o., Warszawa 2011, str. 75-76; Adam Marosz, Choiny cz. 1 - choina kanadyjska, Szkółkarstwo, Nr 6/2003.