Błędy w uprawie ogórków. Czego nie lubią ogórki?
Uprawa ogórków może być bardzo satysfakcjonująca, jeśli unikniemy podstawowych błędów często popełnianych przez ogrodników. Kluczowe znaczenie mają: termin sadzenia, odpowiednie stanowisko, systematyczne podlewanie oraz nawożenie. Oto 7 najgorszych błędów w uprawie ogórków, które są wręcz zabójcze dla roślin. Sprawdź, czego nie lubią ogórki i jak temu zaradzić!
Błędy w uprawie ogórków prowadzą do rozwoju chorób
Fot. depositphotos
1. Zbyt wczesne sadzenie do gruntu
Ogórki są roślinami ciepłolubnymi i źle znoszą niskie temperatury. Najlepiej rozwijają się i plonują w temperaturze 18-30°C. Przy czym ważna jest nie tylko temperatura powietrza, ale także gleby. Ziemia, w której sadzimy ogórki, mieć przynajmniej 12°C a optymalnie 15-18°C. Dlatego ogórki gruntowe warto ściółkować czarną agrowłókniną, folią albo ściółkami organicznymi, żeby podłoże szybciej się nagrzewało i dłużej utrzymywało ciepło.
Temperatury powietrza poniżej 10°C uszkadzają rośliny, które żółkną, mają zahamowany wzrost a nawet zamierają. Dlatego z sadzeniem rozsady ogórków do gruntu warto zaczekać do drugiej połowy maja, a przed sadzeniem sprawdzić temperaturę gleby. Można do tego wykorzystać np. miernik glebowy elektroniczny.
2. Zły dobór odmiany do miejsca uprawy
Wybierając odmianę ogórka, warto zwrócić uwagę czy jest ona samopłodna czy obcopylna. Ta pierwsza owocuje stabilnie niezależnie od pogody a odmiana obcopylna wymaga do zapylenia owadów. Odmiany partenokarpiczne, czyli samopłodne, zyskały popularność w uprawach szklarniowych i pod tunelami, bo nie trzeba się martwić o zapylanie kwiatów. Choć mogło by się wydawać, że w uprawie gruntowej samopłodność nie ma tak dużego znaczenia, to jednak owady przy niekorzystnej pogodzie pracują mniej efektywnie, co może się przełożyć na plonowanie ogórków.
Odmiany partenokarpiczne ogórka, polecane do uprawy gruntowej na działce, to: 'Gracius Gładki', 'Partner', 'Zuzana', 'Alhambra', 'Brawo'.
Ogórek partenokarpiczny BRAWO F1
Fot. ©PoradnikOgrodniczy.pl
3. Źle dobrane miejsce uprawy
Ogórki potrzebują dużo słońca, ciepła i osłony od wiatru. Wymagają co najmniej 6-8 godzin bezpośredniego światła słonecznego każdego dnia, aby prawidłowo się rozwijać i dawać obfite zbiory. Błędem w uprawie ogórków jest ich sadzenie w zacienionym miejscu, co osłabia wzrost i wpływa negatywnie na wielkość i jakość plonu.
Gleba dla ogórków powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna o odczynie lekko kwaśnym. Ogórki nie znoszą gleby ciężkiej, zbitej, nieprzepuszczalnej ani kwaśnej. Żeby poprawić strukturę gleby, warto przed sadzeniem wzbogacić ją kompostem lub dojrzałym obornikiem.
W uprawie ogórków ważny jest również płodozmian. W tym samym miejscu można sadzić ogórki oraz inne warzywa dyniowate co 3-4 lata ze względu na wyjałowienie gleby oraz szkodniki charakterystyczne dla tej rodziny.
- Co sadzić po ogórkach? Warzywa na poplon i płodozmian
- Co sadzić obok ogórków?
- Dlaczego małe ogórki gniją? Gnicie zawiązków ogórków
4. Zbyt gęste sadzenie
Błędem w uprawie ogórków jest także zbyt gęste sadzenie, gdyż zwiększa to konkurencję o składniki odżywcze, światło słoneczne i przestrzeń między roślinami. W efekcie dochodzi do zahamowania wzrostu i zwiększonego ryzyka chorób ogórków z powodu słabej cyrkulacji powietrza. Optymalna rozstawa dla ogórków to 80-100 cm między rzędami i 25-30 cm w rzędzie.
5. Nieregularne podlewanie
Ogórki wymagają regularnego nawadniania, szczególnie w okresie zawiązywania owoców. Częsty błąd w uprawie ogórków polega na nieregularnym, zbyt skąpym podlewaniu. Ziemia powinna być stale lekko wilgotna, dlatego w okresie upałów i suszy powinno się podlewać rośliny codziennie lub chociaż co drugi dzień. Brak wody sprawia, że ogórki są gorzkie oraz nie zawiązują owoców.
Do podlewania ogórków używaj wody odstałej aby nie była zbyt zimna
Fot. depositphotos
Ważna jest także temperatura wody. Do podlewania najlepiej wykorzystywać wodę odstałą w ciepłym miejscu. Zimna woda wodociągowa, zwłaszcza w upalne dni, może powodować szok termiczny roślin.
Nieosłonięta gleba szybciej traci wilgoć, dlatego warto ją ściółkować słomą, korą ogrodową, kompostem lub agrowłókniną. Ściółka zatrzymuje w glebie wodę oraz izoluje owoce od gruntu.
6. Błędy w nawożeniu
Błędy w nawożeniu mogą prowadzić do zaburzenia wzrostu ogórków. Oto przykłady niektórych problemów wynikających z niedoboru składników mineralnych:
- niedobór azotu przyczynia się do zwężenia owoców przy szypułce;
- maczugowate przewężenie owoców może być związane z niedoborem potasu;
- niedobór wapnia przyczynia się do zamierania zawiązków owoców lub zamierania wierzchołków na starszych owocach ogórka;
- pergaminowe łuszczenie się skórki owocu ma związek z niedoborem boru.
Ze względu na duże potrzeby pokarmowe ogórków, należy je nawozić co 2-3 tygodnie. W uprawie amatorskiej warto stosować wieloskładnikowe nawozy mineralne dedykowane warzywom dyniowatym, takie jak np. Nawóz do ogórków i dyniowatych Sumin. Dobrze sprawdzą się także naturalne nawozy, takie jak: gnojówka z pokrzyw, gnojówka ze skrzypu czy mączka bazaltowa.
Objawy niedoboru składników mineralnych w owocach ogórka
Fot. depositphotos
Jeżeli w okresie wegetacji zauważymy na roślinach niedobory, możemy zastosować nawozy dolistne, takie jak:
- Zielony Busz Himal na niedobory azotu i potasu,
- saletra wapniowa lub Help Plant Ca na niedobory wapnia,
- Help Plant B, gdy roślinom brakuje boru.
7. Za rzadkie zbiory owoców
Zbyt długie pozostawianie owoców na roślinie to częsty błąd w uprawie ogórków. Nie zerwane na czas owoce hamują dalsze kwitnienie i owocowanie w wyższych partiach rośliny. W amatorskiej uprawie warzyw rozpoczynamy zbiory około 12 tygodni po wysiewie nasion, czyli od połowy lipca, gdy owoce są jędrne, mają ciemnozielony kolor i pożądany rozmiar.
Przeczytaj również:
- Nawożenie ogórków. Czym nawozić ogórki, żeby dobrze rosły i owocowały?
- Choroby ogórków gruntowych i szklarniowych
- Ogórki na balkonie. Sadzenie i uprawa ogórków w doniczkach!
Opracowano na podstawie:
1. J. Babik, Eko warzywnik w Działkowiec 12/2012, s. 59;
2. A. Nowicka-Polec, Wszystko o ogórkach w Działkowiec 5/2011 s. 60-61;
3. Orłowski M., Kołota E., Strychacz I., Uprawa warzyw w gruncie, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1988, s. 235-243.