Drzewa i krzewy liściaste kwitnące zimą
Drzewa i krzewy liściaste kwitnące zimą stanowią niezwykłą dekorację ogrodu w okresie, gdy większość roślin znajduje się w stanie spoczynku. Ich barwne kwiaty dowodzą, że ogród może być pełen barw także w tym nietypowym okresie. Dodatkowym atutem mogą być ozdobne pędy lub barwna kora. Przedstawiamy najciekawsze drzewa i krzewy kwitnące zimą, które warto posadzić w ogrodzie!
Kwitnący zimą oczar omszony - Hamamelis mollis
Fot. depositphotos
Oczar omszony
Oczar omszony (Hamamelis mollis) jest gatunkiem pochodzącym z Chin (bywa czasem nazywany oczarem chińskim). W naszych warunkach uprawiany jako krzew dorasta zazwyczaj do 4 m wysokości. Słabo rozgałęzione pędy oczaru tworzą luźną koronę. Dość duże, zielone liście jesienią pięknie przebarwiają się na cytrynowożółto. Pachnące, żółte kwiaty oczaru omszonego mają wstęgowane płatki i pojawiają się przed liśćmi. Krzew ten zakwita zimą, już w lutym, a jego kwiaty utrzymują się aż do kwietnia.
Oczar omszony wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, osłoniętego od wiatru. Najlepiej by gleba była żyzna, przepuszczalna i lekko kwaśna. Wystarczająco mrozoodporny oczar omszony może być uprawiany na terenie całego kraju. Ten kwitnący zimą krzew rozmnażamy przez wysiew nasion jesienią, przez odkłady oraz przez szczepienie.
Oczar omszony - Hamamelis mollis
Fot. depositphotos
Oczar japoński
Oczar japoński (Hamamelis japonica) to spory krzew o kopulastym pokroju. Osiąga do 3-4 m wysokości, 2-3 m średnicy i tworzy dość luźną koronę przypominając leszczynę. Szerokie i owalne liście jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty i czerwony kolor. Żółte kwiaty oczaru mają purpurowo zabarwione wnętrze kielicha i cztery wstęgowate płatki. Kwiaty rosną pojedynczo lub zebrane w pęczki. Okres kwitnienia oczaru japońskiego przypada od stycznia do marca.
Oczar omszony - Hamamelis mollis
Fot. Petr Filippov, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons
Ten kwitnący zimą krzew liściasty doskonale prezentuje się jako soliter, nadaje się na rabaty oraz do sadzenia w grupie. Podobnie jak oczar omszony, wymaga słonecznego lub półcienistego stanowiska oraz żyznej, bogatej, lekko kwaśnej gleby.
Oczar pośredni
Oczar pośredni (Hamamelis x intermedia) to mieszaniec, który powstał ze skrzyżowania oczaru omszonego i oczaru japońskiego. Krzew odznacza się bardzo luźnym pokrojem i dorasta do 5 m wysokości. Duże, omszone liście oczaru zielone wiosną i latem jesienią przebarwiają się na złoto. Od lutego do kwietnia utrzymują się kwiaty oczaru. Mogą być żółte (odmiany: 'Arnold Promise', 'Westerstede', 'Pendula') lub czerwone (odmiany: 'Diane', 'Jakub', 'Jelena'). Oczar pośredni ma wymagania uprawowe podobne do innych oczarów.
Oczar pośredni - Hamamelis x intermedia
Fot. AnRo0002, CC0, Wikimedia Commons
Jaśmin nagokwiatowy
Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum) pochodzi z Chin i należy do rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Może przybierać formę krzewu lub pnącza. Wiotkie pędy jaśminu dorastają do 3-5 m długości. Można je rozpinać na pergolach czy trejażach. Najczęściej jednak roślina jest prowadzona w postaci krzewu osiągającego do 1,5 m wysokości. Nietypowość tego gatunku polega na terminie kwitnienia - żółte, beczułkowate kwiaty pojawiają się już w październiku i utrzymują przez całą zimę, aż do kwietnia. Gdy przekwitają kwiaty, rozwijają się soczyście zielone, drobne liście jaśminu zdobiące roślinę aż do jesieni.
Jaśmin nagokwiatowy - Jasminum nudiflorum
Fot. AnRo0002, CC0, Wikimedia Commons
Ten dekoracyjny krzew liściasty kwitnący zimą jest dość wymagający w uprawie. Potrzebuje ciepłego, słonecznego i wilgotnego stanowiska. Najefektowniej kwitnie, gdy rośnie na żyznej, wilgotnej, przepuszczalnej glebie o odczynie zasadowym. Jaśminowiec nagokwiatowy nie jest całkowicie mrozoodporny - wytrzymuje spadki temperatury do -21°C.
Kalina wonna
Kalina wonna (Viburnum farreri) w stanie naturalnym występuje w północnych Chinach. Średniej wielkości krzew dorasta do 2,5 m wysokości, może być także prowadzony w postaci drzewka o kulistej koronie. Pędy kaliny są wzniesione i porośnięte przez lancetowate liście - miedzianobrązowe wiosną, zielone latem, a purpurowe jesienią. Ten liściasty krzew zakwita zimą, przy sprzyjającej pogodzie nawet w styczniu. Pastelowe kwiaty kaliny wonnej, zebrane w grona, są niewielkie i pachnące.
Kalina wonna w trakcie kwitnienia
Fot. Kolasiński Marcin, CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons
Roślina doskonale wygląda jako soliter, ale też ładnie komponuje się z innymi roślinami, zwłaszcza kwitnącymi wiosną. Kalina wonna dobrze się rozwija w słonecznym oraz półcienistym miejscu na żyznej, wilgotnej glebie o lekko kwaśnym odczynie. Roślina wytrzymuje spadki temperatury do -20°C.
Suchodrzew Purpusa
Suchodrzew Purpusa (Lonicera x purpusii) to pochodzący z Chin okazały krzew o szerokim pokroju. Osiąga do 1,5 m wysokości i do 2,0 m szerokość. Słabo rozgałęzione i wiotkie pędy suchorzewu pokładają się na boki. Są porośnięte przez zielone, podłużne liście. Suchodrzew Purpusa prezentuje się niezwykle efektownie w czasie kwitnienia rozpoczynającego się już w grudniu. Jasnożółte, niezbyt okazałe kwiaty rozwijają się na nagich pędach i intensywnie pachną.
Suchodrzew Purpusa - Lonicera x purpusii
Fot. depositphotos
Gatunek ten jest mało wymagający chociaż najlepiej rośnie w pełnym słońcu na dość żyznej i wilgotnej glebie. Ten krzew kwitnący w zimie wytrzymuje mrozy do -32°C.
Wawrzynek wilczełyko
Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) jest to rzadko spotykany krzew kwitnący zimą, którego atrakcyjne kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści. Osiąga ok. 1,5 m wysokości. Kwitnie na zeszłorocznych pędach na różowofioletowy kolor. Jeśli zima jest łagodna kwitnienie rozpoczyna już w lutym. Niezwykle dekoracyjne kwiaty dodatkowo pachną.
Wawrzynek wilczełyko - Daphne mezereum
Fot. pixabay
Oprócz ciekawych kwiatów wawrzynek wytwarza również efektowne owoce. Jednak należy wiedzieć o tym, że są bardzo trujące. Pod żadnym pozorem nie wolno ich spożywać. Dla małego dziecka już jeden połknięty owoc może być śmiertelny!
Wawrzynek wilczełyko jest dosyć wymagającą rośliną. Toleruje jedynie gleby żyzne i świeże o odczynie zasadowym. Najlepiej rośnie w cieniu lub półcieniu. Źle reaguje na suszę, przesadzanie i cięcie. Jest jednak oporny na mróz i może być sadzony nawet w regionach o mroźnych zimach.
Wierzba smukłoszyjkowa
Wierzba smukłoszyjkowa (Salix gracilistyla) występuje naturalnie w Japonii, Korei oraz Chinach. Ten ciekawy gatunek zdobywa coraz większą popularność, zwłaszcza odmiana wierzby smukłoszyjkowej 'Mount Aso' o niezwykle atrakcyjnych baziach w odcieniach czerwieni i różu. Uprawiana jest jako szeroki, luźny krzew dorastający najczęściej do 3-4 m wysokości. Już w lutym pojawiają się kwiatostany wierzby smukłoszyjkowej, tzw. bazie, o pięknym, srebrzystym lub czerwonoróżowym kolorze. Kwiatostany wspaniale kontrastują z zielonymi liśćmi pokrytymi srebrzystym kutnerem. Lancetowate liście są dość duże i krótkoogonkowe, rozwijają się późną wiosną.
Wierzba smukłoszyjkowa 'Mount Aso'
Fot. Peganum, CC BY-SA 2.0, Wikimedia Commons
Ten liściasty krzew kwitnący zimą ma niewielkie wymagania chociaż preferuje słoneczne miejsca i żyzne, wilgotne gleby. Jest gatunkiem wyjątkowo odpornym na niekorzystne warunki klimatyczne oraz miejskie zanieczyszczenia.
Zimokwiat wczesny
Zimokwiat wczesny (Chimonanthus praecox) należący rodziny kielichowcowatych (Calycanthaceae) pochodzi z Chin. W naszych warunkach jest uprawiany jako rozłożysty krzew osiągający do 2 m wysokości. Już pod koniec lutego na gołych pędach pojawiają się żółtawe kwiaty zimokwiatu wczesnego. Pachnące kwiaty mają bordowe wnętrze i są zebrane w długie kłosy. Krzew ten warto sadzić w kompozycjach, które będą atrakcyjne przez cały rok.
Zimokwiat wczesny - Chimonanthus praecox
Fot. Daderot/Pcs34560, Public domain, Wikimedia Commons
Żeby zimokwiat dobrze się rozwijał i obficie kwitł musi rosnąć w zacisznym i słonecznym miejscu. Gleba dla tego krzewu kwitnącego zimą powinna być żyzna, przepuszczalna i lekko wilgotna. Dorosłe egzemplarze są odporne na mróz do -20°C, ale młode okazy należy osłaniać na zimę.
mgr inż. Anna Błaszczuk
Przeczytaj również:
- Rośliny ozdobne zimą - zimowe kwiaty i kolorowe pędy
- Kwiaty doniczkowe kwitnące zimą
- Byliny wieloletnie długo kwitnące - całe lato i jesienią
Opracowano na podstawie:
1. W. Bugała, Drzewa i krzewy dla terenów zieleni, PWRiL, Warszawa 1979, s. 256, 527;
2. M. Czekalski, Krzewy i drzewa liściaste, PWRiL, Warszawa 1995, s. 45, 65, 31,156;
3. M. Mynett, M. Tomżyńska, Krzewy i drzewa ozdobne liściaste i iglaste, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 199, s. 70-82.
