WYPRZEDA¯ - SKLEP -OGRODNICZY - OBNI¯KI DO -75%

Róże pienne - pielęgnacja, odmiany, jak sadzić

Róże pienne, określane też jako różane drzewka, są krzewami o sezonowych liściach i pięknych kwiatach. Efektownie prezentują się na rabatach oraz podkreślają reprezentacyjne miejsca w naszych ogrodach. Są też doskonałym wyborem na taras lub patio. Zobacz jakie ciekawe odmiany róż piennych wybrać do ogrodu, jak przeprowadzić sadzenie róż piennych oraz jak wygląda prawidłowa pielęgnacja róż piennych, zapewniająca ich obfite kwitnienie i zachowanie ładnego pokroju różanych drzewek.

róże pienne
Róże pienne
Fot. depositphotos

Róże pienne - pielęgnacja

Pielęgnacja róż piennych opiera się na odpowiednim nawożeniu, podlewaniu oraz przycinaniu krzewów. Róże pienne wymagają przede wszystkim słonecznego do półcienistego stanowiska. Osłoniętego od wiatru. Najlepiej będą czuły się na glebie piaszczysto-gliniastej o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym.

Róże pienne - nawożenie

Nawożenie róż piennych wykonujemy raz w sezonie stosując sypkie nawozy mineralne wieloskładnikowe (mogą być uniwersalne lub specjalne nawozy do róż) lub nawozy organiczne, takie jak obornik i kompost.

W uprawie doniczkowej na balkonach i tarasach róże te można też podlewać nawozem mineralnym płynnym dla roślin kwitnących, który stosuje się rozcieńczając z wodą do podlewania zazwyczaj co 2 tygodnie (instrukcja jest zawsze na opakowaniu nawozu).

Nawożenie róż kończymy do połowy lipca, aby przed nadejściem jesieni roślina nie wytwarzała już nowych pędów (zbyt późne nawożenie utrudni wejśćie krzewu w stan spoczynku zimowego).

róże pienne
Róża pienna, czyli szczepiona na pniu
Fot. pixabay

Róże pienne - podlewanie

Róże pienne należy podlewać rzadko, ale obficie. Jednocześnie pamiętając, aby nie moczyć liści oraz kwiatów. W ten sposób unikniemy groźnych chorób grzybowych takich jak czarna plamistość czy mączniak prawdziwy. Nieco inaczej postępujemy z różami piennymi w doniczkach na tarasach i balkonach, gdyż tu ziemia może szybko wysychać i czasem (szczególnie podczas upałów) rośliny trzeba podlewać nawet codziennie.

róże pienne
Róże pienne w ogrodzie przydomowym
Fot. depositphotos

Róże pienne - przycinanie

Niemniej ważnym zabiegiem jest przycinanie róż piennych. Wczesną wiosną tniemy silne pędy róż piennych na 3-5 pąków powyżej miejsca szczepienia. W kolejnym roku uprawy usuwamy chore, krzyżujące się i martwe pędy. Przycinamy ponadto nowe pędy na 3-5 pąków, a pozostałe boczne pędy na 2-4 pąki. W następnych latach róże pienne tniemy oszczędnie, wycinając pędy chore i zbytnio zagęszczające krzew. Konieczne jest usuwanie przekwitniętych kwiatostanów obniżających walory dekoracyjne róż. Takim sposobem dodatkowo zmusimy róże do powtórnego zakwitnięcia. Na różach piennych mogą pojawić się pędy wyrastające z podkładki, poniżej miejsca szczepienia. Trzeba je jak najszybciej usuwać.

Róże pienne - odmiany

Róże pienne szczepione są na pędzie (pniu) róży dzikiej lubjej kultywarach. Najczęściej na wysokości 90, 120, 140 cm. Najpopularniejsze róże pienne rozgałęziają się na wysokości 90 cm i osiągają wysokość 1,5-1,8 m. W postaci piennej spotkamy różne odmiany zaliczane do grup róż: wielkokwiatowych, wielokwiatowych, okrywowych, pnących oraz parkowych. Róże pienne często mają zaszczepione dwa, trzy oczka. Takie szczepienie gwarantuje powstanie regularnej, kulistej korony.

Pienne róże wielkokwiatowe będą zachwycać dużymi pełnymi kwiatami, nadającymi się do cięcia. Odmiana róży piennej 'Ingrid Bergman' jest podstawową czerwoną różą, odporną na przemarzanie, dobrze znoszącą cięcie. Ciemnoczerwone, pachnące kwiaty długo utrzymują się na pędzie. Inną równie ciekawą odmianą róży piennej z grupy wielkokwiatowych jest biała róża 'Polarstern'. Ma duże pełne kwiaty. Wykazuje dużą odporność na choroby oraz przemarzanie.

róże pienne
Róża pienna na balkonie
Fot. depositphotos

Kolejną grupą są pienne róże wielokwiatowe. Mają one kwiaty mniejsze niż róże wielkokwiatowe, pojedyncze lub pełne. Wśród tej grupy ciekawymi odmianami są: 'Friesia' czy intensywnie różowa i odporna na choroby róża 'Queen Elizabeth'. 'Friesia' to bardzo atrakcyjna róża o kwiatach intensywnie żółtych, pełnych oraz pachnących.

Bardzo ciekawie w formie piennej prezentują się szczepione na pniu róże pnące. Ich wiotkie pędy lekko opadają ku dołowi, tworząc drzewko o parasolowatym kształcie. Wśród róż piennych o parasolowatym pokroju niezastąpione okazać się mogą odmiany 'Paul's Scarlet Climber' o kwiatach krwistoczerwonych i wiotkich pędach, kwitnąca długo i obficie, oraz 'Super Dorothy' o ciemnoróżowych kwiatach, powtarzająca kwitnienie. Z kolei odmiana 'Golden Showers' zachwyca złocistożółtymi, półpełnymi kwiatami, które pachną. Dodatkowo jest odporna na choroby oraz przemarzanie.

Róże pienne - jak sadzić?

Przed posadzeniem róży piennej należy odpowiednio przygotować podłoże. Ważne jest, by usunąć chwasty, wzbogacić glebę w składniki pokarmowe. Podczas sadzenia róży piennej warto nasypać w wykopany dołek warstwę kompostu. W sprzedaży dostać można róże pienne z odkrytm korzeniem (kopane z gruntu) lub uprawiane w pojemnikach.

Róże pienne z odkrytymi korzeniami sadzimy w okresie ich spoczynku zimowego, późną jesienią lub na początku wiosny. Z kolei róże pienne w pojemnikach możemy sadzić przez cały okres wegetacyjny. Wykopujemy dół, na dnie którego usypujemy kopczyk z mieszanki gotowego podłoża do róż lub kompostu, umiejscawiamy roślinę, zasypujemy ziemią i obficie podlewamy.

Pamiętać należy, aby podczas sadzenia róży piennej zawsze solidnie mocować roślinę do palika. Silny wiatr może poważnie uszkodzić krzew zatem wbijamy palik w ziemię po nawietrznej stronie rośliny, tak by pień podczas dużych podmuchów wiatru nie był ocierany o palik. Wierzchołek palika powinien znaleźć się nieco poniżej miejsca szczepienia. Do palika mocujemy różę pienną dwoma lub trzema wiązaniami.

Przeczytaj również:

Opracowano na podstawie: Muras P., Katalog roÅ›lin - drzewa, krzewy, byliny, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o. o., s. 148; Squire D., Róże pienne, W: CiÄ™cie roÅ›lin. Fachowe rady, Wydawnictwo Arkady, s. 54; GawryÅ› A., Róże z patentem w: Magnolia, nr 8, SierpieÅ„ 2014, Wydawnictwo AGORA, s. 19.